Saíu a Folla número 21, co seguinte contido:
As ligazóns de embaixo para quen queira ler o descargar a Folla.
Sección Sindical Unitaria de CGT en Navantia Ferrol
O reinicio da actividade en Navantia comezou a segunda feira 20 de abril.
Por imperativo legal, o reinicio estivo supeditado á elaboración dun protocolo coas medidas preventivas e hixiénico- sanitarias destinadas a evitar infeccións de covid-19 dentro da factoría.
Malia o tempo transcorrido, tódolos días segue a haber incidencias, especialmente relacionadas coa hixienización das instalacións.
Noutras palabras: O PROTOCOLO NON SE ESTÁ A CUMPRIR
Malia isto, a dirección de Navantia está empeñada en aumentar o número de traballadores/as na factoría, antepoñendo as razóns produtivas á saúde dos traballadores/as.
Estamos xa na cuarta semana do proceso de reinicio. Esta situación non é aceptable.
Na xuntanza da permanente do comité de empresa celebrada o sábado pasado plantexouse que o comité denunciase a situación na Inspección de Traballo. Pero a proposta non tivo o apoio doutros sindicatos.
Por este motivo, as seccións sindicais da CIG e da CGT presentamos unha denuncia conxunta, que esperamos axude a corrixir as deficiencias que observamos acotío.
Sección Sindical Unitaria de CGT en Navantia-Ferrol
Navantia leva tres semanas nas que, cuns 300 traballadores, o experimento de reinicio da actividade está sendo desastroso:
1) Non hai recursos económicos para garantir a reactivación, e isto redunda en escaseza de EPIs e nunha hixienización totalmente insuficiente. Ata tal punto que se "suxire" a reutilización das máscaras durante 5 días, o hidroxel desinfectante é escasísimo e as taquillas, duchas (a empresa cuestiona incluso a necesidade da súa limpeza entre usos) e aseos non se hixienizan axeitadamente. Isto último queren resolvelo xuntando ós traballadores en menos taquillas, no canto de reforzar o servizo de limpeza.
2) A desidia por parte da dirección é escandalosa:
– Non está a impulsar a implantación do protocolo. Esta responsabilidade recae sobre xefes, encargados e traballadores, que fan o que boamente poden.
– A inmensa maioría dos problemas identificados seguen sen resolverse. Cousas tan sinxelas, pero importantes, como as fontes de auga seguen clausuradas tres semanas despois de que o denunciásemos.
O clasismo da dirección cara ós traballadores, especialmente da IA, é inadmisible. Un exemplo: para a reorganización das taquillas xa decidiron que van abrilas e meter o contido das mesmas en bolsas que identificarán e trasladaran ás diferentes empresas auxiliares. No caso dos traballadores da principal están a pensar que facer porque saben que este comportamento pode xerar malestar.
Neste contexto, a dirección decideu meter ó 50% da plantilla ó longo da vindeira semana. ¿Poden ser máis irresponsables? Claro que poden. A pesar de que tanto a lei como os protocolos internos dan preferencia ó teletraballo fronte ó traballo presencial, a empresa chamou a moitos traballadores que estaban a teletraballar, a outros que poderían teletraballar pero que non o fixeron porque a empresa non lles proporcionou os medios e incluso a traballadores especialmente sensibles (TES).
Para as empresas, principal e auxiliares, nin sequera somos números. Os únicos números que coñecen, os que realmente lles importan, son os dos balances contables. Para eles somos unha masa á que explotar. Se un morre, outro o reemplaza, e problema resolto. Se isto pasa nunha empresa pública, ¿que non pasará nas privadas?
Obviamente, sabemos que hai unha presión para que se reinicie toda a actividade, tamén en Navantia. Presión que o goberno, lonxe de combater, está a alentar: prolongando os ERTE ou calando sobre os beneficios das empresas e sobre a necesidade de nacionalizar a economía.
A CGT en Navantia veu denunciando todo isto no noso boletín, en comunicados e nas reunións coa empresa nas que participamos. Por tanto:
A proposta da CGT e que o comité ten que estar nas portas para cortar de raíz esta reactivación que non conta coas garantías necesarias.
Sección Sindical Unitaria de CGT en Navantia-Ferrol
Saíu xa o número 20 da Folla da CGT, a publicación da CGT de Navantia-Ferrol, co artigo principal referenciado no título desta entrada, dedicado ao Primeiro de Maio e á necesidade de organizarse neste sindicato.
Manifesta tamén a Folla o posicionamento contra os ERTE, os despedimentos e o reinicio da actividade, unha nova sobre os novos reingresos e o posicionamento da Sección Sindical en contra de facerlle concesións á empresa.
Pódese ler ou descargar a Folla picando embaixo.
Este o título do artigo principal da «Folla da CGT» de Navantia, que xa chegou ao número 19.
Nesta ocasión, a publicación trata do protocolo establecido para a reanudación da actividade, protocolo rexeitado pola CGT. Tamén se comenta o mentirán comunicado de CCOO ao respecto. Inclúese unha reflexión sobre a recuperación das horas desde o día 14, un comentario sobre a actitude de Franco con respecto ao persoal da UTE do mantemento e un chamamento a loitar contra os ERTES.
Pódese descargar ou ler a Folla picando nas ligazóns de embaixo.
Sección Sindical Unitaria da CGT en Navantia-Ferrol
Se houbese que utilizar unha soa palabra para definir a situación da pandemia sería INCERTEZA. Hai demasiadas cousas que non están claras, hai demasiadas cousas que non se saben.
Hai persoas infectadas que non presentan síntomas; non se sabe se a superación da doenza deixa inmunizado ou non, nin canto tempo dura esa posible inmunidade; hai problemas co material de protección, tanto de cantidade (falta de material) como de calidade (material defectuoso, como as máscaras que se tiveron que retirar estes días e que estaban sendo usadas incluso nas ucis)…
¿Como se vai controlar a entrada nos centros de traballo de posibles infectados asintomáticos? ¿É ético consumir epis para fabricar coches ou barcos cando os traballadores e traballadoras dos sectores que si son esenciais denuncian acotío a falta de medios de protección?
A reanudación das actividades económicas non esenciais non responde a criterios sanitarios. De feito, os expertos médicos opinan que é precipitada, que o é, como demostra que sigamos en estado de alarma.
Por tanto, A CGT SEGUE OPOà‘ÉNDOSE Á REANUDACIÓN DA ACTIVIDADE EN NAVANTIA, CON PROTOCOLO OU SEN PROTOCOLO. Non é unha cuestión de cubrir expediente, senón de que na actual situación sanitaria da sociedade entendemos que todo actividade económica non esencial implica un risco inxustificado de propagación do coronavirus, por moitos protocolos que haxa ou por moi perfectas que sexan as medidas que conteñan. ¿Por que implica tal risco? Porque unha cousa son os protocolos e outra a realidade.
1) Tanto na IA como na principal xa houbo casos de indicacións para que se reutilicen as máscaras dun día para outro, a pesar de que as prescricións de uso din que deben desbotarse ó remate de cada xornada laboral.
2) O xoves coñeceuse que estaba infectada a muller dun traballador de compañías que estaba traballando en Navantia-Ferrol, o que o cataloga como posible contaxiado. Cantos máis traballadores haxa na factoría, máis probabilidades haberá de que un infectado asintomático ou un infectado ó que aínda non lle apareceron os síntomas contaxie a outra persoa.
3) Tamén o xoves, atopouse a catro traballadores dunha compañía metidos sen epis nun espazo diminuto que violaba tódalas normas de separación física entre persoas.
E isto antes de que empece a recuperarse en serio a actividade. ¿Están os traballadores da IA en condicións de negarse a traballar, de esixir epis, etcétera? ¿Que garantías teñen de que non van sufrir represalias laborais se non fan o que quere a súa empresa? Ningunha.
A reanudación das actividades económicas nonesenciais responde ás presións da CEOE. O ano pasado, as empresas do Estado español tiveron uns beneficios de medio billón de euros. Isto significa que gañaron case 1.370 millóns de euros diarios. Por iso queren que se reanude a actividade xa. Todo o demais non lles importa.
Os beneficios son o único que lles preocupa ós empresarios, incluídos os da Industria Auxiliar de Ferrolterra, como deixa claro o seu patético comunicado de onte, no que afirman que están preocupados por se esta situación lles obriga a facer fronte a sancións. ¡Teñen unha cara que a pisan!
Se lles impoñen sancións, será porque violan a lei. E quen viola a lei comete un delicto, ou sexa, é un delincuente. ¿E os delincuentes non deben ser sancionados? ¿Ou iso só é cando un morto de fame rouba unha galiña?
É máis, os empresarios que violan os dereitos dos seus traballadores/as non só deberían ser multados, senón que se lles debería prohibir a actividade empresarial, igual que a un cargo público condenado por corrupción se lle pode prohibir presentarse ás eleccións.
Outra cousa que esta pandemia está poñendo de manifesto é a completa falsidade do discurso ideolóxico sobre a maior eficiencia da xestión privada sobre a xestión pública, como se ve nas residencias da 3ª idade ou nos hospitais privados: cando se trata de poñer a man para que a Administración lles solte subvencións, son os primeiros; cando aparecen problemas serios, piden que o Estado se faga cargo dos seus establecementos, que eles están para gañar cartos, non para gastalos.
Algúns presentan os empresarios como imprescindibles e os "benefactores" da sociedade polos postos de traballo que "crean" e as doazóns caritativas que fan. Pero se crean emprego é porque lles convén; en canto deixa de convirlles, todo o mundo á rúa. E esas doazóns non compensan non de lonxe os impostos que deixan de pagar e, en calquera caso, son unha esmola porque representan unha parte insignificante dos seus beneficios anuais de 500.000 millóns.
Os empresarios son prescindibles. Os imprescindibles somos a clase traballadora, como tamén está a poñer de manifesto a pandemia: persoal sanitario (non só médicos e enfermeiros, tamén celadores, cociñeiras, limpadoras…), persoal da recollida de lixo, caixeiras de supermercados…, persoas que realizan un traballo de valor incalculable, pero que na gran maioría dos casos teñen un contrato precario e un salario de miseria que non chega nin ós 1.000 € mensuais.
E mentres, os empresarios que xestionan eses servizos —que onte eran públicos e hoxe son privados por decisión do PP ou do PSOE— facéndose de ouro a costa do sangue, o suor e as bágoas alleas.
Sección Sindical Unitaria da CGT en Navantia-Ferrol
Xa saíu o número 18 da publicación confederal de Navantia de Ferrol. nesta ocasión, ten os seguintes contidos:
A ratificación da posición da CGT de que non se debe retomar a actividade en Navantia -cunhamención á Sección Sindical da CGT no Chuac- , unha crítica ao oscurantismo informativo dos órganos de representación dxs traballadorxs, a cuestión da recuperación das horas do mal chamado «permiso retributivo recuperable», unha información sobre os novos ingresos e as horas sindicais gastadas polos representantes da CGT no mes de abril.
Quen teña interés pode ler ou descargar a «Folla» picando nas ligazóns de embaixo.
Sección Sindical Unitaria de CGT en Navantia-Ferrol
O domingo, o goberno aprobou o decreto 10/2020, que establece un permiso retribuído recuperable até o 9 de abril. A paralización de máis actividades económicas era necesaria para loitar contra o coronavirus. Pero que o permiso sexa recuperable e que o decreto estabeleza que as empresas decidirán como recuperalo se non hai acordo coa representación legal dos traballadores/as significa descargar sobre as costas da clase obreira os custos desta crise e favorecer os abusos patronais. Ós bancos non se lles reclaman os 60.000 millóns de euros que deben do rescate bancario, pero ós traballadores si se nos reclaman os días do confinamento.
A situación da pandemia ten moito que ver cos recortes que, especialmente desde 2008, se realizan na sanidade pública. Eses recortes son o resultado da presión do gran capital a favor da privatización da sanidade, das pensións, do ensino e tamén das empresas públicas. ¿Ou que representa o modelo de subcontratación masiva de Navantia se non unha privatización encuberta? De feito, grandes capitalistas como Florentino Pérez parasitan Navantia a través de Maessa (filial de ACS), mentres con CLECE (que se encarga da limpeza de moitísimos hospitais e centros sanitarios) parasita a sanidade pública. Non é o único. Outros grandes empresarios como José Manuel Entrecanales (Acciona) tamén ten no público unha fonte de enriquecemento.
Polo tanto, os beneficios amasados por Florentino Pérez, por José Manuel Entrecanales, polas empresas do metal da provincia da Coruña (que levan anos forrándose a costa da explotación de milleiros de traballadores) teñen que servir agora para pagar o custe de todo isto. ¡Os traballadores non temos ningunha culpa! Todo o contrario: somos as vítimas desta situación, asumindo o confinamento nuns poucos metros cadrados ó coidado de nenos e vellos, vivindo na incerteza e soportando un estrés que os ricos que dispoñen de segundas residencias, de sanidade privada ou de chalés de luxo con finca de moitos ferrados non sofren. ¿Pasan igual o confinamento Florentino Pérez ou Susana de Sarriá cós traballadores e traballadoras de Navantia, especialmente os das empresas auxiliares, moitas das cales aproveitaron para despedir ou para presentar ERTEs e que así o Estado (ou sexa, os asalariados, que somos os únicos que pagamos impostos neste país) lles financiemos o 70% dos salarios? Moita leria sobre que os traballadores son o principal activo das empresas, blablablá, blablablá, blablablá, pero o único que lles importa son os seus beneficios.
Respecto á principal, empresa e comité intercentros chegaron onte a un acordo que demostra a fusión que hai entre ambos porque o acrodo pasa a factura dos pratos rotos ós traballadores, como moitos xa se cheiraban vistos os precedentes (convenio único, etc.). Para a CGT, ese acordo é inadmisible desde un punto de vista de clase.
¡Os traballadores non andamos por aí de paseo, estamos confinados! E non se sabe por canto tempo. ¿E se despois do 9 de abril isto se prolonga? ¿E se as medidas de illamento (e, por tanto, de suspensión da actividade produtiva) se teñen que repetir de forma periódica durante un tempo indefinido, como apuntan moitos científicos? ¿Que vai facer o intercentros? ¿Asinar que lle debemos á empresa unha semana máis, quince días máis, un mes máis…? Isto non é defender os intereses dos traballadores/as. E que non aleguen que estaban obrigados polo decreto porque non é verdade.
Cando voltemos ó choio será o momento de abordar un debate para elaborar un plan de loita que teña como obxectivo obrigar ás empresas a facerse cargo dos custes de toda esta situación. ¡Que a crise a paguen os capitalistas!
Sección Sindical Unitaria de CGT en Navantia-Ferrol
Este é o título do número 15 da Folla da CGT en Navantia Ferrol que, no seu artigo principal, rexeita quetodos os sacrifizos sexan por parte d@s traballador@s.
Informa tamén da actividade do Comité de Emerxencia, comenta a esencia do capitalismo, a cuestión do persoal de Prosegur e o informe da utilización das horas sindicais.
Xa xabedes, podedes abrir ou descargar a Folla picando nas ligazóns de embaixo.
Sección Sindical Unitaria de CGT en Navantia-Ferrol
Saíu o número 14 da Folla da CGT en Navantia. Neste número salientan a actitude da Industria Auxiliar co tema do coronavirus, que se trata tamén na folla. Infórmase das reunións do Comité de Emerxencia e tamén do aprazamento do ERTE en Inditex.
Quen teña interés pode ler ou descargar a Folla picando nas ligazóns de embaixo.
Sección Sindical Unitaria de CGT en Navantia-Ferrol