A CGT da Coruña apoia a manifestación que o próximo sábado, 5 de novembro, percorrerá A Coruña, ás doce do mediodía, desde a praza de María Pita ata a mesma casa Cornide, na Cidade Vella.
Manifestamos así o noso apoio á reclamación da devolución, por parte da familia Franco, do inmoble, expoliado polo dictador a través de trampas legalizadas.
A CGT da Coruña convoca á súa afiliación, simpatizantes e cidadanía en xeral a que saian á rúa ese día e que non sigan consintindo este latrocinio.
O próximo venres, día 21, ás 11 da mañá, no Obelisco da Coruña, terá lugar unha concentración en defensa dunha CRTVG ao servizo do pobo, unha CRTVG secuestrada polo poder político que a mantén únicamente ao seu servizo particular. Por isto, e en coordinación con outras organizacións, a CGT da Coruña fai un chamamento á participación para a consecución dos seguintes obxectivos:
Que garanta o respecto escrupuloso á obxectividade, a imparcialidade, a neutralidade, a veracidade e o pluralismo informativo, erradicando a manipulación e a cancelación de contidos e profesionais.
Que recupere a perspectiva da realidade social, laboral, económica e cultural do país e de todo o seu tecido social, nos contidos informativos, divulgativos, educativos e de entretemento.
A defensa e promoción da cultura galega.
O acceso nos contidos da CRTVG de todos os colectivos sociais que conforman a realidade galega.
A CGT da Coruña convoca a toda a afiliación, simpatizantes e cidadanía en xeral para que acudan a esta concentración, preparatoria da manifestación que terá lugar en Compostela o día 06 de novembro.
Desde a CGT unímonos á reivindicación contra da depredación enerxética e a favor da xestión directa, social, racional e solidaria do territorio, en lugar do pelotazo e do negocio, que xa sabemos para quen será.
Ante a necesidade de abastecernos de enerxía, a solución non pode ser encher todos os cumes de aeroxeradores, e os campos e os vales de cables, aéreos ou enterrados, que en moitos casos estragan superficie de produción de alimentos, non indo por bordos de camiños e estradas, senón ocupando moito máis espazo do que nos poida parecer a primeira vista.
A solución, tampouco pode ser, que as eléctricas se fagan coa propiedade do territorio.
A solución tampouco pode ser o neofeudalismo das multinacionais eléctricas, coas súas esaxeradas esixencias dos aeroxeradores e os seus poligonais, que someten todo o que quede nas súas novas fronteiras trazadas polo capital e o seu sistema de dominación: casas, veciños, granxas, todo, sometido á multinacional.
As nosas solucións pasan por un consumo enerxético de proximidade, por reducir o consumo ao necesario para manter unha calidade de vida aceptable, sen malgastar. As nosas solucións pasan por racionalizar e concienciar para un uso responsable da enerxía.
As nosas solucións pasan por adaptar o urbanismo á dispoñibilidade enerxética, e non urbanizar coma se a produción de enerxía non tivera as súas propias consecuencias daniñas, e pola autoorganización, tendo o control do que necesitamos para vivir, sen expropiarnos o colectivo para beneficios millonarios das cúpulas das eléctricas e os seus salarios desorbitados.
CGT Pontevedra llama a su afiliación y a todas las organizaciones, entidades, colectivos y personas del movimiento social solidario pontevedrés, a participar en la concentración convocada por CGT, que tendrá lugar el viernes, día 1 de julio, a las 20:00h en la Plaza de la Peregrina.
Manifestamos nuestra repulsa y dolor ante la masacre en Melilla, ocurrida el pasado 24 de junio. La gendarmería marroquí, bajo la mirada cómplice y colaboración de las fuerzas de seguridad españolas, provocó la matanza de cerca de 40 personas inmigrantes en la frontera, con episodios de brutal violencia y terrorismo de estado, en territorio de ambos países. El gobierno español, en declaraciones del presidente del gobierno, exculpa a los autores y cómplices materiales del masivo asesinato, al tiempo que les garantiza impunidad internacional. Esta masacre es consecuencia del pacto firmado por los gobiernos en el que se consumó la traición al pueblo saharaui y que vertebra el control de la emigración en la frontera sur, en base a procedimientos criminales.
La razón de la urgencia e inmediatez de este llamamiento se fundamenta en la naturaleza brutal de los hechos ocurridos y la exigencia de la rabia y dolor que sentimos por lo ocurrido, con el ánimo de que nunca más pueda producirse tamaño crimen impunemente.
Organizada por la CGT de Pontevedra, este sábado, 7 de mayo a las 20:00h, en la Sala VerSus (c/ Gerardo Álvarez Limeses, nº 12), tendrá lugar la Charla-coloquio: “100 aniversario de la muerte de Ricardo Flores Magón. Actualidad de la lucha por la dignidad de la comunidad Eloxochitlan ‘Ricardo Flores Magón’ de Oaxaca (México)”, en la que actuará como ponente, Miguel Ángel Peralta Betanzos.
Miguel Ángel Peralta Betanzos compartirá con los asistentes sobre su vida en la comunidad de Eloxochitlán ‘Ricardo Flores Magón’ y la lucha empeñada por la dignidad indígena frente al estado mexicano y sus gobiernos.
Ricardo Flores Magón (Eloxochitlán, 1873 – Cárcel de Leavenworth, Kansas, 1922). La extraordinaria personalidad del líder anarquista mexicano ha quedado en la memoria histórica como la de uno de los luchadores más íntegros y consecuentes con la causa de los trabajadores y campesinos. Su pensamiento, su lucha y su inteligencia inspiraron y protagonizaron muchas de las conquistas obreras y sociales logradas en México en aquél extraordinario periodo, entre otras, la jornada de ocho horas, el descanso dominical, el reparto de tierras a los campesinos y la dignidad y autonomía de las comunidades enfrentadas a las fuerzas militares, policiales y administrativas del Estado mexicano.
Tras el estallido en 1910 de la revolución, promovió la insurrección de Baja California, logrando tomar las ciudades de Mexicali y Tijuana e intentaron, sin éxito, fundar una república socialista-anarquista.
Convencido de que los gobiernos eran los culpables de la situación de opresión que padecía la clase obrera, continuó combatiendo a los gobernantes que se iban sucediendo tras la Revolución, traicionando uno tras otro los ideales revolucionarios que el pueblo y los magonistas si defendían.
En 1918 redactó un manifiesto dirigido a los anarquistas de todo el mundo, hecho por el que fue condenado a veinte años de prisión por las autoridades estadounidenses, adónde había tenido que exiliarse por la persecución del estado mexicano. Tras sufrir un régimen carcelario cruel y despiadado, casi ciego, fue asesinado en su celda, el 20 de noviembre de 1922, en la penitenciaría de Leavenworth (Kansas).
La insurgencia anarquista de Ricardo Flores Magón … continúa.
CGT Pontevedra llama a su afiliación y a todas las organizaciones, entidades, colectivos y personas del movimiento social solidario pontevedrés, a participar en la concentración (Punto Informativo, intervenciones y recogida de firmas) y manifestación convocadas por CGT con la participación de la Delegación Saharaui en Galicia y Solidariedade Galega co Pobo Saharaui, que tendrá lugar el viernes, día 22 de abril, a las 20:00h en la Plaza de la Peregrina y posterior manifestación a partir de las 20,30h hacia la Subdelegación de Gobierno (Praza de España).
La concentración-manifestación tiene como objetivo exigir la impugnación del acuerdo del actual gobierno español con la dictadura marroquí, que pretende legitimar los actos criminales que viene llevando a cabo Marruecos desde 1975: la ocupación militar del Sáhara Occidental, el exilio de decenas de miles de personas saharauis en los campos de refugiados de Tinduf, el saqueo de los bienes naturales del Sáhara y la constante vulneración de los derechos humanos y opresión que sufren los saharauis bajo la dictadura del rey de Marruecos.
¡No en nuestro nombre, la traición al pueblo saharaui!
¡No en nuestro nombre, la impunidad de los crímenes de la monarquía marroquí
Organizadas por la CGT de Pontevedra tendrán lugar en Pontevedra del 20 de abril al 1º de Mayo, las Jornadas Libertarias abril 2022 – 1º de Mayo, bajo el lema “Malditas guerras … malditos quienes las organizan, financian y se lucran de ellas”.
Todos los actos (proyecciones y charlas-coloquios) tendrán lugar en la Sala VerSus (c/ Gerardo Álvarez Limeses, nº 12), a partir de las 20:00h (excepto la proyección del film “Donbass”, el 20 de abril, a las 19:00h). La manifestación del 1º de Mayo, se iniciará a las 12,45h, con salida desde el Hospital Provincial y remate ante la subdelegación de gobierno.
PROGRAMA
20 abril: Proyección del film: DONBASS, de Sergio Loznitsa (Ucrania, 2018)
25 abril: Charla-coloquio: Ucrania en guerra. Ponente: Anna Kulyk
26 abril: Charla-coloquio: Traición al pueblo saharaui. Ponentes: Maite Isla (Asociación de ayuda al pueblo Saharaui) y Mohamed Zerga (Frente Polisario)
27 abril: Denuncia yCanto saharaui. Proyección de los films: OCUPACIÓN S.A. de Laura Daudén y Sebastián Ruiz Cabrera // TOUFA, de Brahim Chagaf // EN BUSCA DE TIRFAS, de Lafdal Mohamed Salem
28 abril: Alegato poético contra la guerra: Casida del llanto. Grupo Hipofanías (recitación y montaje)
29 abril: Charla-coloquio: Las guerras que nos tocan: Ucrania, Palestina, Yemen, Hambruna SA, Sáhara, Naufragio SA, Congo, Explotación y Cia … Ponente: Miguel Ángel Cuña
A escalada belicista que se desatou tras a invasión de Ucraína por parte de Putin, debuxa un panorama desalentador, as guerras, auspiciadas polas ansias imperialistas, son un gran negocio para a industria armamentística pero un gran prexuízo para os pobos.
A subida escandalosa dos prezos dos produtos básicos está propiciada pola especulación dos mercados que aproveitan o drama humano para aumentar os beneficios das grandes multinacionais. Velaí o caso do oligopolio eléctrico que leva meses incrementando artificialmente os custos da enerxía, sen que os Gobernos fagan algo para evitalo.
A situación actual agudiza o empobrecemento das traballadoras e traballadores, obrigadas a soportar o peso das sucesivas crises económicas, mentres que as fortunas dos máis ricos non deixan de aumentar.
A CGT de Galicia leva meses denunciando esta situación de abuso e de espolio das clases populares, reclamando unha repartición xusta da riqueza a través de subidas salariais que recuperaren o poder adquisitivo perdido durante todos estes anos, así como o reparto do traballo. Pola contra, o Goberno do Estado Español está a buscar “un pacto de rendas” entre a patronal e os sindicatos maioritarios, CCOO e UGT, que de levarse a cabo, suporá un recorte dos salarios, o que causará un maior sufrimento para as maiorías sociais.
Urxe acabar coa especulación dos prezos da enerxía, dos produtos básicos ou da vivenda. Este sindicato rexeita o incremento do gasto en defensa, que só obedece a intereses privados, e comportará, inevitablemente, un menoscabo dos servizos públicos como son a educación e sanidade, fomentando unha maior deterioración das condicións materiais da clase traballadora.
A CGT de Galicia resalta a necesidade de avanzar na conquista de dereitos sociais, acabando coa precariedade laboral, así como coa desvalorización salarial que só beneficia á patronal. Nestes momentos difíciles, é necesaria unha maior conciencia colectiva que propicie mobilizacións nas rúas para esixir o fin de todas as guerras e a defensa dos dereitos humanos.
Con profunda dor asistimos unha vez máis á invasión e devastación dun país por unha gran potencia militar. O exército ruso ataca Ucraína, destrúe as súas cidades, mata por centos ou miles dos seus habitantes e empuxa ao exilio a máis de tres millóns de mulleres, nenos e anciáns, mentres os homes en idade de combater permanecen suxeitos á leva forzosa do exercito ucraíno e o control das milicias nacionalistas.
Ningunha causa pode xustificar esta matanza nin escusar aos seus responsables criminais. Do mesmo xeito que ningún motivo nin escusa alcanzan a lexitimar o horror das múltiples guerras actuais, máis aló da xigantesca rapina e exercicio de autoridade que promoven os estados con afáns imperiais e os poderosos de toda clase contra o planeta enteiro e os seus habitantes.
Ignoramos por canto tempo resistirá o pobo ucraíno esta invasión do seu país, pois como en Palestina a distancia entre o poderío militar do agresor ocupante e a capacidade de resposta das súas vítimas, é abismal. Pero tampouco ignoramos que os asasinos de agora en Ucraína, do mesmo xeito que sucede en Palestina, Libia, Sahara ou Kurdistán, non poderán gozar xamais dunha vitoria segura, pois na historia da humanidade a toda inxustiza segue sempre o clamor insomne pola liberdade dos oprimidos dun e outro bando.
Con este convencemento, desde a CGT de Galicia manifestamos nosa máis enérxica repulsa á agresión do goberno ruso contra as xentes de Ucraína e á catástrofe de que somos testemuñas. Todo iso, cun dobre obxectivo inmediato. En primeiro lugar, para tentar parar a guerra e os bombardeos sobre a poboación civil e participar, na medida das nosas forzas, na solidariedade activa co pobo ucraíno. En segundo lugar, para denunciar a maquinaria de guerra que está en marcha e mobilizarnos ata lograr inutilizala en Ucraína e en todo o planeta.
No medio deste loito, reclamamos imperativamente o dereito e o deber lexítimos que ten todo pobo oprimido -ucraíno, palestino, saharauí, iemení, kurdo, libio, maliano …- a loitar pola súa liberdade e dignidade, cara a unha sociedade sen opresión nin explotación. Proclamamos o dereito e o deber que asiste a todo habitante e colectividade humana a decidir o seu propio destino, libre da coacción militar das grandes potencias que rivalizan entre elas por saquear o planeta e libre tamén dos gobernos nacionais baixo os que sucumbe.
Non esquecemos que a causa primeira da guerra, das máis de vinte conflitos bélicos que agora mesmo arrasan outros tantos países, é a necesidade de soster o réxime político-económico capitalista que aboca á destrución da biosfera e os seus habitantes, arruinando a xeografía planetaria.
Só loitando firme e solidariamente contra esta aberración insostible e contra as urxentes inxustizas de hoxe, poderemos reivindicar outro mundo posible, para nada utópico, no que non caiban desigualdades nin violencia, pois para todos nós, como dixo Ricardo Mella, na nosa loita hai un só denominador común, unha soa vontade e unha soa arma útil: a liberdade colectiva, materializada no apoio mutuo que a si mesma débese a clase traballadora e a xustiza para todos os seres humanos.
A CGT é unha organización sindical internacionalista que está contra todas as tiranías, pois loita polo fin de toda opresión e explotación en calquera lugar do planeta. É dicir, non só estamos contra aquelas ditaduras que son coñecidas polos nomes particulares dos seus xefes e países, senón tamén e sobre todo contra aqueloutra Tiranía Universal que camufla a responsabilidade dos seus crimes tras un infame anonimato.
Uns crimes que son sobradamente coñecidos pois alcanzan magnitudes pavorosas e inocultables. 2.500 millóns de habitantes deste planeta viven en condicións inhumanas. 800 millóns padecen fame e douscentos millóns deles morrerán leste mesmo ano antes vítimas da pandémica miseria. Cada día deste ano, máis de 30.000 nenos morreron vítimas da desnutrición e a desatención. O mesmo número que morrerá mañá e tamén pasadomañá. E asi sucederá cada día que pase antes de que fagamos caer este tiránico réxime económico-político.
Pois esta é a tiranía que arrasa o planeta … que o destrúe, … que esquilma os seus recursos … que envelena o ambiente e explota en multitude de países por centos de millóns de traballadores. Esta é a verdadeira e mendaz tiranía que dispón das armas máis mortíferas, dos bombardeiros máis eficaces, das fragatas máis infernais.
Rexeitamos pois esta inicua orde mundial; esta tiranía económica, política e institucional, baseada no militarismo e comercio do armamento, capaz de tecer friamente a morte de pobos e países enteiros. Tan fría e calculadora como agora mesmo estao levando a cabo o goberno ruso sobre a súa veciña Ucraína.
Fronte á guerra e os seus responsables, reivindicamos a solidariedade insurxente e abrazo internacional coas súas vítimas directas.
Fronte á opresión e o militarismo, imperiais e locais, celebramos a rebeldía pola liberdade.
Fronte á ignorancia e a narcotización imposta pola industria mediática, enarboramos as bandeiras do saber, a crítica emancipadora e a intelixencia colectiva.
Non á guerra! Non ao comercio internacional de armas e á exhibición criminal da capacidade de dar morte, como garantía do poder económico e a hexemonía xeopolítica! Non ao terrorismo de estado, vilmente executado polas potencias militares mundiais sobre os pobos que oprimen! Non á criminal cobiza duns poucos -os que gobernan despoticamente o planeta, competindo entre eles pola parte do botín dispostos a apropiarse pola forza das súas armas da riqueza social e natural que é de todos!
Cabe lembrar que hai palabras polas que merece a pena vivir e morrer porque elas mesma son a vida e a súa negación a morte, palabras como dignidade, liberdade, solidariedade. Entre esas palabras, hoxe destaca con grave intensidade: Ucraína.
A CGT de Galicia participará na solidariedade efectiva e material co pobo ucraíno, entregándoa ás organizacións sindicais e sociais afíns que, agora mesmo, están a loitar contra a invasión e, por iso, necesitadas urxentemente de todo aquilo que lles defenda, permita a resistencia e alente a loita fraternal pola liberdade e a xustiza universais.
