post

[Ferrol] Navantia perde un xuízo en San Fernando

Como sabedes, en xaneiro de 2018 a empresa pagara os atrasos das asimilacións correspondentes ó período 2014-2017, ambos anos inclusive. Uns meses máis tarde, un compañeiro da nosa factoría obtivo unha sentenza xudicial favorable á súa reclamación de intereses por ditos atrasos.

A semana pasada houbo unha nova sentenza, esta vez por unha demanda de conflito colectivo na factoría de San Fernando presentada polos compañeiros do sindicato SAT. A sentenza desta demanda do SAT recoñece o dereito de tódolos traballadores desa factoría a cobrar determinados intereses. A sentenza é recorrible, pero en calquera caso é outra sentenza que tamén nos dá a razón ós traballadores.

A dirección de Navantia presume de moderna. Pois hai que dicirlle que non pagar o que se lles debe ós traballadores é bastante rancio. Se a dirección é tan moderna como quere aparentar publicamente, QUE EMPECE POR NON RECORRER ESTA SENTENZA CONQUISTADA POLO SAT EN SAN FERNANDO E QUE CONTINÚE POR PAGAR OS INTERESES A TÓDOLOS TRABALLADORES AFECTADOS, SEXAN DE SAN FERNANDO OU DE CALQUERA OUTRA FACTORÍA. Menos gastar cartos en cousas totalmente superfluas e innecesarias como o cambio de logo (que, dito sexa de paso, estaría ben saber por canto vai saír) e máis pagar as débedas.

Sección Sindical Unitaria en CGT Navantia-Ferrol

 

post

[Ferrol] Que é emafesa?

Cabe hacernos esta pregunta, porque no es sencillo ni evidente, y nos afecta a la hora de determinar y regular nuestras condiciones de trabajo.

1- Es una Sociedad Mercantil Local con un 51 % de capital público y un 49 % de capital privado, por lo que:

  • La propiedad de la empresa es pública.
  • El servicio que se presta, es público.
  • La legislación vigente la incluye en el inventario de entes del sector público.
  • A lxs trabajadorxs con contrato de emafesa, la ley nos define como empleadxs al servicio del sector público.
  • Las cuentas de emafesa se consolidan con las cuentas de la administración local, estamos dentro de los presupuestos municipales.

2- Orgánicamente: Somos un órgano descentralizado, mirando dentro de el organigrama de la administración pública de la que dependemos (Ayuntamiento).

Pero, ¿qué es un órgano descentralizado?: es aquel que no depende jerárquicamente del órgano de gobierno (órgano colegiado formado por 25 concejales, uno de los cuales ejerce de alcalde-presidente) de la administración local (hay un consejo de administración compuesto de 7 miembros, 4 de la administración local, y 3 del socio privado) y que tiene ciertas competencias y facultades autónomas, aunque funcione bajo la órbita de la administración local.

El consejo de administración de Emafesa, responde ante la administración local, ante su órgano colegiado de gobierno (que se reúne en plenos) por la gestión realizada.

Para poder entender mejor el sentido y la esencia de los organismos descentralizados se hace necesario conocer a fondo algunas de sus principales señas de identidad:

  • En todo momento se crean bajo lo que sería el paraguas de un acto de tipo legislativo.
  • Cuentan con personalidad jurídica propia.
  • Poseen una red de oficinas y dependencias de diversa índole.
  • Disponen de una estructura administrativa interna así como de los pertinentes órganos de administración y representación que les son necesarios para el desarrollo de sus funciones.
  • Tienen personalidad, actividad, objeto y, por supuesto, patrimonio.
  • En concreto, se establece que los organismos descentralizados se ponen en marcha por tres objetivos o misiones diferentes: para prestar un servicio social o público, para acometer estrategias relativas a áreas estratégicas o para aplicar recursos de finalidades de asistencia.
  • Es importante subrayar, además de todo lo expuesto, que, aunque estos organismos cuentan con su autonomía, eso no impide que estén sujetos a la vigilancia o control de lo que es la Administración Pública Central, Local y Autonómica.

En el caso de España, por ejemplo, son numerosos los organismos descentralizados que existen. No obstante, todos estos se encuentran vigilados por lo que sería el paraguas de las legislaciones y normativas referentes a la transparencia municipal, regional o estatal.

Lo habitual es que los organismos descentralizados administren sus recursos de manera independiente, contando para ellos con un estatus jurídico específico. De este modo, su existencia contribuye a democratizar al Estado.

Y Nosotrxs añadimos, democratizar las relaciones laborales, va a ser que no, lo llevamosviendo, y tenemos años de experiencias y hechos con que avalamos tal afirmación.

Los organismos descentralizados pueden tener diferentes finalidades. Hay países que optaron por crear organismos descentralizados para gestionar sus puertos y aeropuertos, para administrar los medios de comunicación de propiedad estatal y para desarrollar infraestructura vial, por citar algunas posibilidades.

Aunque, en teoría, un organismo descentralizado goza de una cierta independencia y acerca el gobierno a los ciudadanos,la realidadmuestra que este tipo de entidades, muchas veces, se limitana ser una oficina más de las autoridades de turno, que los dirigen según sus intereses. Incluso, en varias naciones han existido casos de corrupción vinculados al destino irregular de fondos para estos organismos.

(Sobre los órganos descentralizados, parte de la información es extraída de, Autores: Julián Pérez Porto y María Merino. Publicado: 2012. Actualizado:   2015. Definición de organismo descentralizado (https://definicion.de/organismo-descentralizado/)

En el caso de emafesa, más que una oficina más de las autoridades de turno, es la gestión diaria del socio privado, con 5 trabajadores, 1 gerente y 4 responsables de departamentos, que tiene a su cargo y bajo su competencia exclusiva, según los estatutos de la sociedad (esto merece un comunicado aparte), a todos los empleados del sector público, y a parte de externalizados, y dirigida por la normativa municipal, ordenanzas, reglamentos y demás normas y leyes de aplicación, que no son pocas.

3- Memoria de las mesas de negociación de los convenios colectivos en emafesa.

No podemos olvidarnos de aquella mesa de negociación que se constituyó para la negociación del primer convenio colectivo.

Cuando se reivindicaban las mismas condiciones de trabajo y salario que lxs trabajadores que anteriormente prestaban el servicio, bajo ese principio del derecho laboral de a igual trabajo, igual salario. Se nos pagaba de un 30 a un 40 % menos de salario, y se nos impuso unajornada anual con un 10 % más de horas, además de la jornada partida para parte de la plantilla.

Repuesta Patronal, (La patronal del socio privado, por aquello de la competencia absoluta sobre elpersonal otorgada en estatutos) No somos trabajadores públicos, somos privados, lo que a la larga se ha demostrado FALSO.

Todo esto nos dice mucho sobre por donde tenemos que ir a nivel de reivindicaciones y de regulación de las relaciones laborales en nuestro entorno.

Sección Sindical de CGT en Emafesa

 

post

[Ferrol] Asembleas parciais en Navantia

PRESENTACIÓN DAS LIà‘AS BÁSICAS DO PROGRAMA DA CGT

Luns 3: Taquillas de Maquinaria ás 10:00 h.

Martes 4: Sala Técnica ás 07:00 h. Taquillas de Aceiros ás 10:00 h.

Mércores 5: Centralizado ás 10:00 h.

Xoves 6: Taller de Electricidade ás 10:00 h.

Venres 7: Salón de plenos do comité ás 10:00 h.

Sección Sindical Unitaria de CGT en Navantia-Ferrol

 

post

[Navantia Ferrol] Outra vaca no maínzo

Navantia tamén ten as súas portas xiratorias, os seus transvasamentos dende postos de responsabilidade na empresa pública á empresa privada.

En 2005, o número dous de Izar dimiteu para formar a empresa que o ano seguinte comprou Izar-Sestao. Máis recentemente, en 2017, o que ata había pouco fora o director de Fene-Ferrol converteuse en director xeral dunha empresa do Grupo Daniel Alonso, propietario de Windar.

Agora temos un novo caso: un individuo que ata hai ben pouco aparecía no organigrama como adxunto á Dirección Comercial e Desenvolvemento de Negocio corporativa, vencellado á eólica mariña, e que tamén foi unha das persoas que o ano pasado non se xubilou cando cumpreu os 65 anos, fichou por Windar ós poucos días de entrar no ERE, operación grazas á cal se embolsará decenas de milleiros de euros libres de impostos en concepto de indemnización por un suposto despedimento.

¿TODO LEGAL? PODE SER. ¿ÉTICO? PARA NADA. TODO O CONTRARIO: É UNHA VERGONZA E UNHA INDECENCIA.

Para xustificar o plan, cansamos de oír (lamentablemente non só pola parte empresarial) que a situación da empresa era delicadísima, que estaba ó borde da bancarrota, que as asimilacións e outros aspectos do convenio eran unha carga económica excesiva, que o futuro de Navantia podía estar en perigo… Pero unha vez máis demóstrase que, para o que lle interesa á dirección da empresa, hai cartos dabondo. ¡Que se deixen de lerias!

E unha vez máis demóstrase tamén que hai directivos de Navantia que parasitan a empresa pública en beneficio de intereses privados. Este individuo andaba o xoves pasado revoloteando por Informática a última hora da xornada. ¿A que andaba? Con toda seguridade, na busca de información ou dalgunha comenencia para a súa nova empresa. É inexplicable que a Dirección o deixe entrar. Ou, visto o visto, quizais non tan inexplicable.

Sección Sindical Unitaria da CGT en Navantia-Ferrol

 

post

Cousas que aclarar sobre o Plan de Emprego [Navantia-Ferrol]

O 30 de abril asináronse o Plan de Emprego de Navantia 2019-2022 e unha acta sobre novos ingresos. Ademais, o 8 de maio consensuouse o documento "Procesos de selección", que empeza a entrar en detalles.

Eses acordos alcanzáronse nunha das cinco comisións establecidas polo Convenio Único. Por tanto, e dada a importancia do tema, o comité de empresa debeu sometelos a unha asemblea xeral, previo proceso informativo quepermitise aclarar algúns aspectos, que na nosa opinión hai que aclarar.

Os documentos asinados recollen algún aspecto positivo, como buscar unha solución ós actuais eventuais. Non é de recibo que esas prazas se convoquen de novo. Se unha praza eventual pasa a ser fixa, o lóxico é que o traballador eventual pase a ser fixo. Tamén é positivo que o psicotécnico non sexa eliminatorio. Pero outras cousas necesitan aclaración por parte do comité:

  1. A primeira é: ¿como é posible que, despois de cansar de repetir que o 75% das prexubilacións se ían cubrir con contratos fixos, o comité acepte agora que, como criterio xeral, os novos ingresos entren con contrato eventual?
  2. Tamén sorprende que o Plan de Emprego recolla (páx. 4) que "aproximadamente o 70% das entradas serán traballadores sen experiencia" e que as restantes "poderán ser de profesionais con experiencia". Non é coherente. E con isto non queremos dicir que non poida entrar xente sen experiencia (ou con moi pouca), senón que non se debería excluír da maioría das prazas a quen a teña.
  3. Por se non quedase clara cal é a intención, a acta do día 30 recolle (páx. 3) outra cousa sorprendente: "acórdase que nos procesos de selección de operarios e empregados poidan participar tamén como candidatos aquelas persoas con titulación de bacharelato, ademais dos titulados de FP de grao medio/superior, ou aquelas persoas con experiencia profesional".

A isto hai que lle engadir que o documento "Procesos de selección" recolle (páx. 6) que a primeira proba para as prazas de operarios e empregados será un exame teórico eliminatorio, no que pasarán ó exame práctico 3 persoas por praza. Ou sexa, o mesmo esquema que nas prazas de profesionais do plan de 1999, que tanto se criticou. Pero cunha diferenza a peor: daquela pasaron ó práctico 5 persoas por praza.

Se se tratase de prazas de aprendices, sería correcto non esixir nin experiencia nin titulación profesional. Pero como se trata de prazas de profesionais, parécenos unha barrabasada, por varios motivos:

  1. Non é razoable que a maioría das prazas de profesionais sexan para persoas sen experiencia.
  2. Non é razoable que persoas que non teñen absolutamente nada que ver cunha profesión se poidan presentar para ela. Se son prazas de profesionais, só deberían poder presentarse dous perfís: titulados na profesión (aínda que non teñan experiencia) e profesionais experimentados (aínda que non teñan esa titulación profesional). Este Plan de Emprego devalúa a profesionalidade dos traballadores. E tamén a Formación Profesional. ¿Non se esixe titulación para as prazas universitarias? ¿Por que, entón, para as de profesionais chega co bacharelato, o cal ademais implica que un estudante universitario poderá presentarse e outro que entrase na FP directamente dende a ESO non, aínda que estea estudando a profesión da praza?
  3. Se ademais lle sumamos que o primeiro exame vai ser o teórico, podemos atoparnos con que un estudante totalmente alleo a unha profesión, pero que ten hábito de estudo e tempo para preparar o exame teórico, deixe fóra a profesionais que deixaron de estudar xa hai un tempo ou que está n traballando unha chea de horas diarias en calquera compañía ou empresa de por aí.

Navantia vén sufrindo dende 1999 unha redución moi importante na súa capacidade, redución que esta prexubilación agrava porque a cobertura será só do 75%. De feito, na acta do 4 de abril da Comisión Central de Emprego a empresa di (páx. 3) que "urxe axilizar as contratacións para garantir o normal desenvolvemento dos traballos en curso". Como se explica entón que se queira sobre todo xente sen experiencia? Porque Navantia quere seguir afondando no proceso de subcontratación, especialmente de toda a man de obra. Por iso non se querenprofesionais experimentados. Nin tampouco que os profesionais da Industria Auxiliar entren en Navantia, para que así os exploten ben explotados os piratas das compañías, que teñen problemas para atopar bos profesionais pola precariedade e as malas condicións laborais que ofrecen, o que provoca que a xente fuxa do sector ou emigre. Para prazas de profesionais se debe esixir titulación ou experiencia profesional. E se non é así, entón o primeiro exame eliminatorio ten que ser o práctico, non o teórico. As prazas de profesionais teñen que ser para persoas da profesión.

No documento "Procesos de selección" tamén se recolle (páx. 8) outro aspecto das prazas de operarios e empregados a aclarar. Primeiro di que "os períodos de prácticas formativas das titulacións non se contabilizarán como experiencia laboral conforme marca a lei". E a continuación di que "valorarase o período de prácticas da FP Dual no proceso de selección". Que quere dicir isto? Porque nesta empresa tamén fan prácticas estudantes da FP non dual, e non sería xusto valorar os períodos de prácticas duns e non valorar os dos outros. Ademais, ¿que lei é esa? Que o digan. Porque xa temos oído demasiadas veces a escusa da lei: había que pechar os economatos porque a lei europea os prohibía (e o de Fene sigue aí), a lei non permitía que os de 64 anos cumpridos entrasen no ERE (e entraron os de 64 e tamén os de 65), etc.

Sección Sindical Unitaria de CGT en Navantia-Ferrol

 

post

Liberdade sindical e negociación colectiva mediante Seccións Sindicais [Emafesa Ferrol]

La libertad sindical, además de afiliarse (o no), a la organización sindical que cada quien quiera, y de fundar un sindicato, abarca la realización de la actividad sindical, en la empresa y fuera de ella.

La acción sindical en la empresa, tiene dos vías, la participación y la reivindicación, también llamada  de conflicto, por derivar en conflicto con frecuencia.

La libertad sindical nos permite reivindicar lo que nos parezca razonable, justo y coherente, y además entrar en conflicto con la empresa en cualquier momento, al no tener firmada en convenio ninguna cláusula de paz social, ni absoluta, ni relativa.

Y en base a lo anterior, la sección sindical de CGT en emafesa, analizando el sector  en  que  trabajamos, elaboramos un convenio que adoptamos como  reivindicación  propia  de  la  sección,  que ya expusimos y explicamos, y que cuando actualicemos con el nuevo convenio, seguirá siendo lo que reivindiquemos en Jornada, Salario, Derechos Sociales y Derechos Sindicales.

¿Y como proponemos hacerlo?

Negociando el convenio colectivo mediante secciones sindicales, la llamada Representación Sindical,  si conseguimos los requisitos para ello, E.T. art 87.1. La intervención en la negociación corresponderá a las secciones sindicales cuando éstas así lo acuerden, siempre que sumen la mayoría de los miembros del comité de empresa o entre los delegados de personal.

¿Para qué?

Para tener el control de la mesa de negociación en todo momento, y desde fuera, desde las secciones sindicales. Rompemos el mandato del comité de empresa, al cambiar el marco.

¿Qué ventajas tiene?

Se le quita el poder de decisión al comité de empresa, pasando a la/s sección/es.

El designar a las personas de la mesa de negociación corresponde a cada sección sindical, cambiarlas, también. Alivia la presión a la/s persona/s que negocia/n, diluye personalismos.

Hacemos un mayor uso de la libertad sindical.

Una baja, o imposibilidad, de negociar de cualquier portavoz, se sustituye fácilmente, es más dinámica, eficaz, y transparente.

Impulsa la participación e implicación al controlar la mesa de negociación en todo momento. Socializamos las tomas de decisiones, lo colectivo, a la asamblea, no al comité, quienes negocian son portavoces, con control de la sección sindical.

Controlar el tipo de asamblea a convocar, informativa o decisoria, fuera del comité (de hecho).

No es incompatible con la existencia de un comité de empresa, seguirá existiendo (formalmente).

Sin Sindicalistas, no hay sindicalismo, recomendamos afiliaros, sindicalizaros y tomar el control de las condiciones de trabajo, sin delegar. El comité es de la empresa, el sindicato, de lxs trabajadorxs.

Sección Sindical de CGT en Emafesa-Ferrol

 

post

Resultado da negociación colectiva 2017-2019 en Emafesa [Ferrol]

19 años sin conseguir un salario mínimo, ni digno, ni razonable, ni coherente con los resultados obtenidos.

Lo que mas llama la atención es que reivindicabais una subida del 3 % (nosotrxs 340 euros mínimo, o bien homologación con las tablas salariales y demás condiciones del personal laboral) y seconsiguió un 4 % y hasta el 5,2 % si los Presupuestos Generales del Estado para 2019 lo permiten.

¿Un caso sin precedentes en la negociación colectiva?,

Que se reivindique una subida de un 3 % y se consiga un 4 % (IPC+0,6 %) e incluso hasta un 5,2 % (IPC+1,8). ¿O es otra cosa?.

Reivindicaciones aceptadas: 9 de 18, resaltando que todo lo sustancial del convenio, se aceptó, nos vemos obligados a algo que no nos gusta, a hacer de profetas del pasado,¿veis? Ya lo decíamosnosotrxs, no se reivindicaba adecuadamente. Es por eso que en febrero de 2017 propusimos un convenio diferente, el cual seguimos reivindicando.

La subida del salario se ha conseguido mantener en la media de subida de los 16 años anteriores IPC+0,6 (recordamos que partimos de 109.000 pesetas, o 654 euros/mes del año 2000-2001).

    QUÉ SE REIVINDICABA QUÉ SE CONSIGUIÓ CONSEGUIDO  
1 VIGENCIA 1 año y ampliable   SI  
2 RETRIBUCIONES (IPC= 3,4 %, 2017+18+19) incremento del 3% 4% (+1,2%=5,2%)* SUPERADO  
3 JORNADA 1672 1672 SI  
4 MODIFICACION ARICULO 10 e) 5 DIAS 5 DIAS SI  
5 INCLUSION DE ARTÍCULO OBRE LICENCIAS SIN SUELDO INCLUSIÓN NADA NO  
6 MODIFICAR ARTÍCULO 10 j)        
7 DIAS DE ASUNTOS PROPIOS 1 0 NO  
  LIBRE ELECCION DE FECHA     SI  
  A LA LEGISLACION VIGENTE   SI
8 MODIFICAR ARTICULO 12)     NO
9 MODIFICAR EL ARTÍCULO 15-3   SI
10 SEGURO ACCIDENTES     SI
11 RECLASIFICACION CATEGORÍAS Y ÁREAS FUNCIONALES  
12 ASCENSOS POR ANTIGUEDAD   NO
13 CLAUSULA DE SUBROGACION   NO
14 ACOGERSE A JUBILACION   LO LEGISLADO SI
15 CUBRIR VACANTES POR JUBILACION (CORTAR LA EXTERNALIZACAIÓN DE LA PLANTILLA APROVECHANDO LAS JUBILACIONES   NO
16 CREACION DE UN PLUS PARA EL PERSONAL DE LA ETAP   NO
17 DIA DE RECONOCIMIENTO MÉDICO LIBRE     NO
18 DERECHO DE RESERVA DEL PUESTO DE TRABAJO EN LA EXCEDENCIA VOLUNTARIA   NO

Sección Sindical de la CGT en Emafesa-Ferrol

 

post

Unha mentira descarada: Plan de Emprego 2019-2022 en Navantia Ferrol

O 30 de abril, a Comisión central de Emprego chegou a un acordo no chamado "Plan de Emprego de Navantia para os anos 2019-2022", ratificado ese mesmo día por maioría no comité intercentros.

Ese Plan de Emprego di (páxina 3): "De conformidade co previsto no convenio colectivo, con carácter xeral, as novas contratacións que se realicen durante a vixencia do presente plan de emprego se realizarán a través de contratos temporais, incorporando ditos contratos como indefinidos de forma progresiva ó longo da execución do plan". É dicir, o Plan de Emprego recolle, con absoluta claridade e máis aló de calquera dúbida razoable, que os novos ingresos entrarán con CONTRATOS PRECARIOS. ¡ISTO NON É O QUE DIXERON OS DEFENSORES DA SINATURA DO PLAN, QUE CANSARON DE REPETIR QUE A APROBACIÓN DO PLAN ÍA SUPOà‘ER A COBERTURA DO 75% DAS PREXUBILACIÓNS CON CONTRATOS FIXOS!

Agora poderán dicir que eles non dixeron cándo ían ser fixos e que algún día o serán, pero o que deron a entender foi que os novos ingresos terían un contrato fixo dende o primeiro día.

E falando de mentiras: tampouco é verdade iso que se di aí de que o convenio obriga ("de conformidade co previsto…"). O artigo 27 do convenio (Contratación de persoal de novo ingreso) pon moi claro que os tipos de contratos os decidiría a Comisión central de Emprego: "Na Comisión Central de Emprego desenvolverase un Plan de Emprego no que se definirán os criterios de incorporación e modalidades de contratación das entradas que se produzan en plantilla durante a vixencia do presente convenio".

A mentira é neste caso particularmente grave porque ese grao de cobertura das baixas por prexubilación con contratos fixos foi un factor que levou a algúns traballadores a votar ‘si" ó plan, nunha votación que na nosa factoría tivo resultados moi axustados.

Se durante a negociación do convenio houbo un escurantismo total, simbolizado na ocultación dos documentos por parte de quen negociaba en nome dos traballadores, ¿que se podía esperar das negociacións nas cinco comisións? Aínda máis escurantismo. A única dúbida que hai sobre o resultado desas comisións é cántas sorpresas desagradables máis nos esperan.

As materias que se van negociar nas comisións (clas ificación profesional, estrutura salarial, novos criterios de promoción…) formarán parte do convenio e, por tanto, a súa negociación debe estar suxeita a criterios de información transparen te e veraz ó conxunto dos traballadores e de toma da decisión so bre a súa sinatura por parte da asemblea xeral.

Ocultación da información durante o convenio, negativa a poñer a votación na asemblea xeral propostas non saídas do comité, unha xornada de "loita" convocada burocraticamente sen sometela a unha asemblea xeral (e así saíu: todo un éxito de desconvocatoria do comité de empresa)… Con estes precedentes, ¿a quen lle pode estrañar que se lle mentise descaradamente ós traballadores para que apoiasen a sinatura do plan/convenio? Tratábase de facilitarll e á empresa os seus obxectivos, que son reducir aínda máis a plantilla, recortar dereitos e precarizar o emprego; todo o demais son milongas.

Compañeiras e compañeiros: os traballadores temos moitos problemas. Pero cada vez é máis innegable que un deles (e non o menor) é que algúns representantes dos traballadores, no canto de defender os intereses de quen os elixiu, usan a representatividade outorgada polos traballadores para defender os intereses da empresa. Algún día saberase a cambio de qué. Peroisto é o de menos. O verdadeiramente importante é ser conscientes de que o comité de empresa sufre un proceso de dexeneración grave que só pode ser abortado mediante a implicaci ón de todos e todas para facer que as cousas cambien.

Sección Sindical Unitaria de CGT en Navantia – Ferrol

 

post

[Navantia Ferrol] Por unha asemblea xeral!

O mércores pasado, o comité de empresa publicou un comunicado informando da celebración mañá dunha xornada de loita pola situación da carga de traballo. Xa ha iun par de meses que a CGT se pronunciou a favor de que os traballadores iniciásemos a mobilización en demanda de carga de traballo e, por tanto, CHAMAMOS A TÓDOLOS TRABALLADORES A PARTICIPAR NAS MOBILIZACIÓNS DE MAà‘Á. Ademais, como o xoves pola mañá tamén van mobilizarse os compañeiros de Poligal, consideramos que debemos confluír e unir as forzas de todos.

Pero en todo isto hai outro aspecto a analizar. A mobilización non é simbólica: saída  á rúa, encerro e manifestación vespertina. A pesar disto, o comité de empresa non convocou unha asemblea xeral. É A PRIMEIRA VEZ QUE O COMITÉ DE EMPRESA CONVOCA UNHA XORNADA DE MOBILIZACIÓN SEN LEVAR A PROPOSTA Á ASEMBLEA XERAL PARA SOMETELA Á CONSIDERACIÓN DOS TRABALLADORES. Grave? Si. Pero non sorprendente.

Esta actuación do comité representa un novo salto adiante no seu proceso de progresivo afastamento dos traballadores. O comité non está a actuar como representante do conxunto dos traballadores, senón como axente das respectivas federacións slndicais. A representatividade outorgada polo conxunto dos traballadores ó comité de empresa está sendo utilizada para defender os intereses dos aparatos sindicais. Quen está a negociar os novos ingresos? O comité de empresa. Que información transmite? Absolutamente ningunha, a pesar de que é a súa obriga. A información só se dá en reunións de afiliados. Igual que no terreo político algúns confunden os concellos cos partidos. no terreo sindical algúns confunden os comités cos sindicatos.

Os representantes dos traballadores están a utilizar a súa representatividade para excluír o conxunto dos traballadores da toma de decisións. Por que lles molestamos os traballadores? Porque podemos cortocircuitar os seus pasteleos coa empresa, como se demostrou no IV Convenio. Por iso no recente convenio único ocultaron a información e impediron que a asemblea votase propostas que non saian do comité. Non convocar agora asemblea xeral é a continuación lóxica desta deriva verticalista. A CGT ESIXE QUE O COMITÉ DE EMPRESA  CONVOQUE  UNHA ASEMBLEA XERAL DE TÓDOLOS TRABALLADORES DO  RECINTO PARA DEBATER A SITUACIÓN DA CARGA DE TRABALLO E OS PASOS A DAR POLOS TRABALLADORES  PARA  REIVINDICALA.

O comité equivócase tamén dende o punto de vista da propia mobilización porque a súa actuación antidemocrática podería levar a que algúns traballadores expresen o seu malestar non participando nas mobilizacións. Dende a CGT pensamos que isto seria un erro e chamamos ós compañeiros a diferenciar unha cousa da outra. A mobilización é necesaria, por nefasta que sexa a actuación do comité. A maneira de combater as actuacións antidemocráticas do comité é fortalecendo o sindicalismo combativo, democrático e asembleario que representa a CGT.

Sección Sindical Unitaria de CGT en Navantia-Ferrol

 

post

[Ferrol] Navantia: proposta da CGT para os novos ingresos

  1. Perfís profesionais: Navantia necesita profesionais de oficio porque as diferentes reducións de plantilla provocaron un desequilibrio moi importante e porque os ingresos dos últimos anos foron case todos de técnicos superiores. Por tanto, para evitar que esta nova prexubilación se traduza nunha subcontratación aínda maior do proceso produtivo e no abandono de máis talleres por parte de Navantia, é necesario que a maioría dos novos ingresos sexan operarios. Así mesmo, tamén hai que contemplar a necesidade de diminuír de forma importante a subcontratación na Sala Técnica.
  2. Reparto xeográfico das prazas: Proporcional ó número de prexubilados nas diferentes zonas. E se a empresa necesita máis persoal nalgunha, ten unha magnífica ocasión para poñer en marcha a contratación directa de traballadores eventuais por parte de Navantia, desbotando a subcontratación ou a contratación mediante ETT.
  3. Idade e experiencia: Non debe haber límites máximos nin por idade nin por anos de experiencia. A discriminación por razóns de idade é anticonstitucional, o cal é inaceptable nunha empresa pública. E un máximo de experencia de 3 anos non ten xeito.
  4. Tipo de contrato: O 75% das baixas polas prexubilacións deben ser cubertas con contratos fixos dende o primeiro día, como os sindicatos defensores deste plan afirmaron repetidamente.
  5. Participación sindical: A tódolos niveis. A contratación dunha empresa para encargarse do proceso de selección non é ningunha garantía de independencia porque esa empresa cobrará de Navantia e, por tanto, responderá ós intereses de quen lle paga.
  6. Proceso de selección: A experiencia demostrou que a selección baseada meramente nun primeiro exame teórico e un segundo exame práctico é un erro.

Tamén é sabido que a entrevista persoal é o truco habitual das empresas para meter enchufados ou para vetar persoas.

Os traballadores da industria auxiliar contribúen de forma decisiva ó proceso produtivo. De feito, hai compañeiros subcontratados que levan 10 ou 15 anos traballando de forma continuada dentro das murallas, é dicir, que realizan tarefas estruturais (e que en realidade deberían ser traballadores da principal porque a subcontratación desas tarefas non está xustificada). Por tanto, á hora de establecer os criterios para os novos ingresos debe terse en conta toda esta realidade, e tamén que unha parte dos traballadores da IA están agora mesmo no paro.

Así mesmo, hai que considerar ós mozos e mozas que están a facer ou fixeron prácticas de FP ou universitarias.

Combinando todos estes aspectos, a proposta da CGT para o proceso de selección é a seguinte:

  • Tódalas probas e criterios teñen que ser obxectivos. Rexeitamos totalmente a entrevista persoal, por subxectiva.
  • Esixencia da titulación correspondente á profesión (FP ou universitaria) ou dun tempo mínimo demostrable de exercicio da profesión.
  • Establecemento dun baremo que puntúe os seguintes aspectos:
    • Titulación.
    • Tempo de experiencia na profesión.
    • Tempo de traballo ou de prácticas dentro de Navantia.
    • Exame práctico.
    • Exame teórico.

O escurantismo neste tema é especialmente inaceptable. O comité de empresa debe informar puntualmente ó conxunto dos traballadores sobre a marcha das negociacións na comisión de emprego.

Sección Sindical Unitaria de CGT en Navantia