post

Crónica do Primeiro de Maio na Coruña

Unha manifestación de máis de duascentas persoas, convocadas pola CUT, a CGT e o SE (Sindicato da Elevación), percorreu esta mañá as rúas da Coruña en reafirmación de pertenza á clase obreira e en reivindicación da xustiza social co lema «Os dereitos conquístanse loitando».

A manifestación percorreu as rúas da Coruña entre a praza de Pontevedra e o Campo da leña, onde se leu o manifesto. Coreáronse consignas habituais, sendo unha das maiormente seguidas «Nin pacto de rendas nin reforma laboral, a clase obreira contra o capital».

Manifesto Unitario

Nin nos farán crer, nin nos farán calar

O que se prometía como a solución aos problemas da clase traballadora non supuxo máis que un novo e enorme fracaso; a nova reforma supón a definitiva lexitimación e consagración, por parte do autoproclamado goberno máis progresista da historia, daqueles aspectos máis lesivos que xa se avanzaron nas reformas laborais de 2010 (goberno Zapatero) e de 2012 (goberno Rajoy).

Entre outras cuestións, mantéñense os mecanismos que facilitaban os despedimentos (non se recuperan indemnizacións nin os salarios de tramitación), quedan as razóns intanxibles das previsións económicas (perdas previstas ou futuras) para poder levar a cabo despedimentos colectivos, ou a non intervención da autoridade laboral nos ERE.

Dos convenios de empresa, unicamente garántese a igualdade salarial, pero non o demais. E en materia de subcontratación, vai haber que loitala nos xulgados sen dúbida, xa que non se dá unha solución clara a quen realiza igual traballo pero non reciben igual salario.

Mentres tanto, o custo da vida segue encarecéndose a toda velocidade, sen que as rendas da clase traballadora crezan ao mesmo ritmo. Nuns casos, coa complicidade activa dos sindicatos maioritarios. Noutros, por culpa dunha estudada pasividade por parte de quen goberna. Bens de primeira necesidade alcanzan o seu prezo récord un mes tras outro. Nin os salarios nin as rendas básicas teñen unha actualización que se equipare ao encarecemento do custo da vida. En todas as frontes podemos observar o mesmo: pensións que non se revalorizan, convenios que quedan conxelados…

Agora, ademais, cando apenas empezamos a pagar as consecuencias da crise do Covid 19, avecíñanse as da guerra de Ucraína. O sistema capitalista xa puxo a funcionar a súa maquinaria para que de novo sexamos as traballadoras e traballadores quen asuma os sacrificios e vano a facer como sempre, coa complicidade dos sindicatos maioritarios, que sen dúbida vannos vender unha vez máis, como xa o fixeron anteriormente, co mal chamado Pacto de Rendas.

A estas organizacións que estamos aquí neste Primeiro de Maio nin as farán crer nin as farán calar, por máis operacións propagandísticas que leven a cabo quen prometía asaltar os ceos. As conquistas sociais conséguense na rúa e non nas urnas. As verdadeiras conquistas sociais, as que supoñen unha verdadeira transformación, xamais xurdiron dun pacto entre oligarquías e elites por moi modernas que aparenten ser.

Por iso, declaramos aquí e agora, Primeiro de Maio, que nos van ter fronte eles e os seus plans de asoballamento da clase obreira; declaramos que, se outros van ser compracentes co capital e os seus axentes instalados no poder, nós estaremos dispostos e dispostas á loita, porque a clase obreira é a xeradora da riqueza social e non se conforma coas migallas.

Pola xustiza social

Viva a clase obreira

Viva o Primeiro de Maio

A Coruña, Primeiro de maio de 2022

Comité Local da CGT da Coruña

 

post

Manifestación Primeiro de Maio na Coruña

Este Primeiro de Maio, Día do Traballo, a CGT da Coruña convoca manifestación que sairá da praza de Pontevedra da Coruña ás 12:30 horas. O acto será unitario conxuntamente coas organización sindicais CUT e SE (Sindicato da Elevación).

MANIFESTO UNITARIO

Nin nos farán crer, nin nos farán calar

O que se prometía como a solución aos problemas da clase traballadora non supuxo máis que un novo e enorme fracaso; a nova reforma supón a definitiva lexitimación e consagración, por parte do autoproclamado goberno máis progresista da historia, daqueles aspectos máis lesivos que xa se avanzaron nas reformas laborais de 2010 (goberno Zapatero) e de 2012 (goberno Rajoy).

Entre outras cuestións, mantéñense os mecanismos que facilitaban os despedimentos (non se recuperan indemnizacións nin os salarios de tramitación), quedan as razóns intanxibles das previsións económicas (perdas previstas ou futuras) para poder levar a cabo despedimentos colectivos, ou a non intervención da autoridade laboral nos ERE.

Dos convenios de empresa, unicamente garántese a igualdade salarial, pero non o demais. E en materia de subcontratación, vai haber que loitala nos xulgados sen dúbida, xa que non se dá unha solución clara a quen realiza igual traballo pero non reciben igual salario.

Mentres tanto, o custo da vida segue encarecéndose a toda velocidade, sen que as rendas da clase traballadora crezan ao mesmo ritmo. Nuns casos, coa complicidade activa dos sindicatos maioritarios. Noutros, por culpa dunha estudada pasividade por parte de quen goberna. Bens de primeira necesidade alcanzan o seu prezo récord un mes tras outro. Nin os salarios nin as rendas básicas teñen unha actualización que se equipare ao encarecemento do custo da vida. En todas as frontes podemos observar o mesmo: pensións que non se revalorizan, convenios que quedan conxelados…

Agora, ademais, cando apenas empezamos a pagar as consecuencias da crise do Covid 19, avecíñanse as da guerra de Ucraína. O sistema capitalista xa puxo a funcionar a súa maquinaria para que de novo sexamos as traballadoras e traballadores quen asuma os sacrificios e vano a facer como sempre, coa complicidade dos sindicatos maioritarios, que sen dúbida vannos vender unha vez máis, como xa o fixeron anteriormente, co mal chamado Pacto de Rendas.

A estas organizacións que estamos aquí neste Primeiro de Maio nin as farán crer nin as farán calar, por máis operacións propagandísticas que leven a cabo quen prometía asaltar os ceos. As conquistas sociais conséguense na rúa e non nas urnas. As verdadeiras conquistas sociais, as que supoñen unha verdadeira transformación, xamais xurdiron dun pacto entre oligarquías e elites por moi modernas que aparenten ser.

Por iso, declaramos aquí e agora, Primeiro de Maio, que nos van ter fronte eles e os seus plans de asoballamento da clase obreira; declaramos que, se outros van ser compracentes co capital e os seus axentes instalados no poder, nós estaremos dispostos e dispostas á loita, porque a clase obreira é a xeradora da riqueza social e non se conforma coas migallas.

Pola xustiza social

Viva a clase obreira

Viva o Primeiro de Maio

A Coruña, 29 de abril de 2022

Comité Local da CGT da Coruña

 

 

post

Xeal despide a un representante de CGT por defender nun xuízo a unha traballadora vítima de acoso sexual

A empresa Xeal, de Cee-Dumbría, despedíu a un compañeiro, representante
electo do sindicato CGT no Comité de Empresa. Este compañeiro acudiu
recentemente como testemuña a un xuizo por un caso por acoso sexual
acontecido na empresa. Xuizo no que o compañeiro apoiou á traballadora
en varias circunstancias que demostraban os feitos denunciados (acoso
sexual). Este xuízo resolveuse coa condena por acoso sexual do
Coordinador do servizo de prevención de Xeal.

A empresa como represalia, buscou unha excusa para o despedimento do
compañeiro. Para a CGT está claro que o compañeiro estaba no punto de
mira da empresa desde que se denunciou a situación de acoso, e que esta
aproveitou de modo vengativo a primeira circunstancia que atopou para
desfacerse dun traballador non manipulable e que loita na defensa das
mulleres.

Por outro lado, a empresa retrátase ao non asumir a súa responsabilidade
no caso de acoso e perseguir a quen manifestou a verdade diante dun xuíz
en troques de defender ás traballadoras que sofren acoso.

A CGT non acepta esta decisión e loitará con todos os seus medios para
conseguir a readmisión do compañeiro, para o que non renuncia a todo
tipo de mobilizacións con todos aqueles que estean dispostos a pelexar
contra inxustizas como estas.

CGT da Coruña

 

post

CGT Ferrol – Acto público

A importancia da folga do Metal na provincia de Cádiz está fóra de toda dúbida. Só hai que pensar no enorme eco acadado nos medios de comunicación.

Non foi para menos. Nesa folga vimos un nivel de combatividade, masividade e solidariedade do resto da clase traballadora descoñecido desde hai décadas.

De feito, algún medio chegouna a cualificar de "estoupido popular". Estivo bastante atinado: esa folga foi moito máis ca unha folga. Foi unha auténtica REBELIÓN OBREIRA contra a precariedade, contra os baixos salarios, contra a degradación das condicións de vida e traballo da clase obreira.

Por iso foi vista con tanta simpatía en todo o Estado español. E por iso foi tan rapidamente abortada por CCOO e UGT, que se esforzan en manter esta paz social dos cemiterios na que estamos instalados.

Para dar a coñecer esta loita exemplar e chea de dignidade obreira, a CGT de Navantia-Ferrol, xunto co Sindicato de Estudantes e Esquerda Revolucionaria, organiza un ACTO PÚBLICO no que falará Antonio Muñoz, traballador das compañías auxiliares de Navantia San Fernando, membro da CGT e un dos dirixentes da folga.

Lugar: Centro Cívico de Caranza (avda. Castelao, s/n)

Día: XOVES 16 de decembro

Hora: 19:30

 

post

Navantia: Folla 86

Hoxe saíu un novo número da publicación da CGT de Navantia, que ten o seguinte contido:

  • Conversión de eventuais en fixos
  • Sen información sobre Turbinas
  • A empresa róubanos nos pases
  • Prazas operarios-empregados
  • Horas sindicais de novembro

Pódese ler ou descargar esta Folla picando nas ligazóns de embaixo.

Sección Sindical Unitaria de CGT en Navantia-Ferrol

 

post

Desconvocada a folga en Abai

Abai dá marcha atrás, entre todxs conseguimos que se garanta o sistema de vacacións de sempre.

Queda DESCONVOCADA a folga e a concentración do día 9 de decembro.

A resistencia e a mobilización ten os seus froitos.

Compartimos o comunicado do Comité de Empresa, do que forma parte importante a CGT:

Sección Sindical de CGT en Abai – A Coruña

 

post

CGT Navantia sobre o Metal de Cádiz: non foi unha derrota, foi unha traizón

A CGT de Navantia de Ferrol fixo pública unha nova Folla da CGT. este número, que é o 85 da publicación, ten o seguinte contido:

  • Metal de Cádiz: non foi unha derrota, foi unha traizón
  • Impagamento do Plus de Distancia
  • Convocatorias de prazas: o Comité debe revisarlo todo
  • 25-N, Día Internacional contra a Violencia de Xénero
  • Calendario laboral 2022

Pódese abrir ou descagar esta Folla picando nas ligazóns de embaixo.

Sección Sindical Unitaria da CGT en Navantia-Ferrol

 

 

post

Navantia Ferrol: ¡non seremos esquirois!

No hay que explicar la lucha ejemplar de los compañeros del Metal de Cádiz por sus derechos. Todos los trabajadores sabemos lo que está pasando. Millones vemos su lucha con esperanza y deseamos su victoria. Pero también hay acontecimientos que no tienen una dimensión pública y deben ser conocidos.

La dirección de Navantia ha pedido a trabajadores de un gremio de la factoría de Ferrol que se desplazasen a la factoría gaditana de San Fernando para trabajar en los preparativos de la botadura prevista para el mes que viene allí, que lógicamente se están viendo afectados por la huelga, que para eso se hace: l@s trabajador@s perdemos salario para afectar a la producción, no porque seamos masoquistas.

Todos los compañeros rechazaron tal posibilidad. La CGT considera una vergà¼enza que la dirección de Navantia intente que trabajadores de nuestra factoría contribuyan a boicotear la huelga de los compañeros del metal de Cádiz. La CGT exige la dimisión de los directivos de Navantia responsables de esta maniobra sucia e impresentable. Además, la CGT ya planteó en el seno del comité de empresa de Navantia-Ferrol, donde contamos con 3 delegados, la necesidad de una acción de repudio de toda la plantilla de nuestra factoría contra este intento de convertirnos en esquiroles.

Navantia es una empresa 100% pública, es decir, depende del Gobierno de turno. Y supuestamente estamos ante el Gobierno más progresista de la historia, pero es un Gobierno que envía tanquetas a un barrio obrero para reprimir a trabajadores que, tras años perdiendo salarios y derechos, dicen ¡basta! y se levantan para luchar por su dignidad.

Lo único que conseguirán el PSOE y Unidas Podemos con estas políticas es darle oportunidades a la derecha y a la extrema derecha: el fascista Abascal criticó la represión de Marlaska, ¡él, que se manifiesta con los cuerpos represivos contra la tímida reforma de la Ley Mordaza! Es un caradura. Pero la oportunidad para hacer esa demagogia se la da la represión del Gobierno.

Cádiz es el ejemplo de lo que debemos hacer todos los trabajadores y trabajadoras. Pero tenemos que ser conscientes de que nuestros problemas no son de ámbito territorial o sectorial. Son problemas DE CLASE. O avanzamos tod@s, o retrocedemos tod@s.

Y llevamos décadas de retrocesos por culpa de una patronal voraz y de unas cúpulas sindicales de CCOO y UGT que tragan con todo, firman retroceso tras retroceso y con frecuencia incluso actúan para acabar con las luchas de l@s trabajador@s.

Estamos ante una auténtica guerra de l@s empresari@s contra l@s trabajador@s. Hay que extender el ejemplo de Cádiz, hay que unificar todas las luchas, hay que organizar una REBELIÓN SOCIAL DE TODA LA CLASE OBRERA para poner fin a la degradación de las condiciones de vida y trabajo, y que todo ser humano tenga garantizada una vida digna desde que nace hasta que muere. El capitalismo sólo nos ofrece miseria.

Sección Sindical Unitaria de CGT en Navantia – Ferrol