A Folla da CGTnúmero 60 publica un manifesto sobre o Primeiro de Maio e convoca a manifestación que sairá ás 12:00 horas da avenida de Esteiro. O contido deste número 60 é o seguinte:
1º de Maio: traballar menos para traballar tod@s
Fronte común si, pero en defensa da carga de traballo e emprego digno
Talentos para Navantia, pero de fóra
A desconexión dixital, asinada sen consulta
Para ler ou descargar a Folla, só hai que picar nas ligazóns de embaixo.
Sección Sindical Unitaria de CGT en Navantia-Ferrol
O pasado novembro, tras solicitarllo previamente á dirección da empresa e recibir como resposta boas palabras que despois non se transformaron en feitos, a CGT denunciou a Navantia ante a Inspección de Traballo pola non publicación do escalafón no primeiro trimestre de 2020, como recolle o convenio colectivo en vigor.
Esta actuación por parte de Navantia non era ningunha novidade, vénse repetindo nos últimos anos: o último escalafón anual publicado corresponde a 2016.
A nosa denuncia xa ten resposta. A Inspección de Traballo dá a razón á CGT e considera que a non publicación do escalafón por parte de Navantia supón "transgredir os dereitos recoñecidos ós traballador@s no convenio, o que constitúe unha infracción laboral procedéndose regulamentariamente".
A CGT xa se dirixiu a Navantia esixíndolle que nos comunique inmediatamente unha data máxima para a publicación do escalafón. Esperemos que non se atrevan a ignorar a resolución da Inspección.
A dirección de Navantia comete irregularidades arreo, como a CGT vén denunciando repetidamente e como ás veces logramos demostrar.
É impresentable que unha empresa pública cometa ilegalidades.O Goberno do PSOE-Podemos debe tomar medidas de inmediato para poñer freo ós reaccionarios que ostentan responsabilidades en RRHH de Navantia, cuxas arbitrariedades e ilegalidades desprestixian á esquerda ante os traballador@s.
Sección Sindical Unitaria de CGT en Navantia-Ferrol
O Primeiro de Maio a CGT da Coruña, xunto coa CUT e o SE, convoca de novo a manifestación do Día do Traballo. O inicio terá lugar na Praza de Pontevedra, ás 12:30, e rematará na Praza de España.
Hai que esixir que se reparta o traballo e a riqueza
O 1º de Maio sempre ten que ser un día reivindicativo e de loita como garantía dos dereitos: ao traballo digno; a unha xornada laboral que posibilite conciliar o traballo coa vida; a un salario e prestacións sociais suficientes, ben cando se ten emprego e tamén cando non se ten; a pensións adecuadas para vivir con dignidade, para loitar contra as reformas laborais, os desafiuzamentos ou as leis mordaza.
O empobrecemento material de millóns de traballadores e traballadoras, a través de mecanismos como o recorte masivo das rendas salariais, está a xerar unha das sociedades máis desiguais do mundo. Segundo datos do Banco de España, o 25% da poboación vivía xa en risco de pobreza ou exclusión social antes da pandemia. A situación cando esta termine pode ser catastrófica. Isto supón que 4,5 millóns de fogares non poden facer fronte a necesidades tan básicas como pagar un alugueiro ou unha hipoteca, manter quentes as súas casas ou sinxelamente comer todos os días.
Catro millóns de persoas en paro, ás que o Estado lles nega o seu dereito máis esencial como clase traballadora: o dereito a "gañarse a vida". Tampouco lles recoñece o Estado o dereito a unhas prestacións sociais suficientes para vivir dignamente.
Fronte a iso, o ano pasado realizáronse case 25 millóns de horas extraordinarias, das que non se pagaron máis de 11 millóns. E resulta especialmente demoledor o dato que no caso das mulleres máis da metade das horas extraordinarias non fosen retribuídas.
A pandemia, ademais, evidenciou outras vergoñas do sistema. Púxose o interese económico por encima da vida das persoas; protexéronse intereses particulares por encima das necesidades da inmensa maioría; algunhas administracións miraron cara a outro lado cando se incumprían sistematicamente distintos preceptos legais; manga ancha cuns e nada para o resto. O sistema sanitario, ferido de morte tras as continuas privatizacións, colapsou e, a teor dos feitos -que son túzaros-, a sanidade privada demostrou a súa enorme incapacidade.
Veñen tempos difíciles, tempos convulsos, tempos onde os intereses das elites tratarán de impoñerse novamente á clase traballadora. Con todo, non podemos permitir que a crise a paguen, unha vez máis, os e as de sempre. Porque sería intolerable que permitísemos, como sociedade, un novo rescate ás entidades financeiras mentres as condicións de vida da clase obreira seguen degradándose a velocidade de vertixe.
Este 1º de Maio ten que seguir sendo o día en que millóns de traballadores e traballadoras digamos BASTA e enchamos as nosas vidas cotiás, non de sufrimento nin desesperación, senón de LIBERDADE, impoñendo a gobernos, empresarios e poderosos, outra Orde Social, outro sistema, onde a repartición do traballo e da riqueza, faga que unha VIDA DIGNA para todas as persoas sexa posible aquí e agora.
A Folla da CGT ven de publicar o seu número 62, con novas de actualidade candente na empresa. Nesta publicación contén a seguinte interesante información:
Irregularidades nos ingresos de operarios e empregados sénior 2019
Infracción de Navantia no asunto do escalafón
Mocazos de Facenda polas «retribucións en especie»
Represión sindical en Cándido Hermida
Memoria histórica
Pódese abrir ou descargar a Folla picando nas ligazóns de embaixo.
Sección Sindical Unitaria da CGT en Navantia-Ferrol
Mañá hai unha saída á rúa dentro do calendario de mobilizacións pola carga de traballo. A CGT chama a tódolos traballador@s a participar. Antes de saír, haberá unha CONCENTRACIÓN ÁS 10:00 DIANTE DE DIRECCIÓN. O motivo de concentrarnos en Dirección é que o comité de empresa vaille entregar á empresa un escrito en relación coas irregularidades detectadas nas prazas de operarios e empregados sénior. En dito escrito se pide que as persoas que teñen as mesmas circunstancias laborais reciban o mesmo tratamento, e non que unhas sexan admitidas e outras non. Pero hai outro problema: os códigos de profesión/ocupación recollidos nas bases impiden que moitos traballadores se poidan presentar, incluídos traballadores da factoría subcontratados. CONSIDERAMOS INACEPTABLE QUE UN PROFESIONAL SIRVA PARA TRABALLAR AQUÍ CONTRATADO POR UNHA COMPAà‘ÍA, PERO QUE NON SIRVA PARA TRABALLAR AQUÍ CONTRATADO POLA PROPIA NAVANTIA SIMPLEMENTE PORQUE NO SEU CONTRATO SÓ PON "ELECTRICISTA" OU "CALDEREIRO", E PARA PODER PRESENTARSE ÁS PRAZAS DEBERÍA POà‘ER "ELECTRICISTA NAVAL" OU "CALDEREIRO INDUSTRIAL". Mañá ás 10:00 diante de Dirección debe realizarse unha Asemblea sobre este tema, Asemblea que debe server para decidir cal é a alternativa dos traballadores ante esta situación.
Sección Sindical Unitaria da CGT en Navantia-Ferrol
Lugar: Subdelegación do Goberno – Avenida da Marina – A Coruña
Día e hora: 22 de abril, xoves, ás 12:30 horas
TRABALLAR MENOS, PARA TRABALLAR TOD@S
A situación da clase traballadora e insostible: catro millóns de persoas no paro e o resto sometido a horarios interminables, salarios de miseria, contratos precarios, colas da fame, expulsados das súas vivendas e condenados a unha existencia moi pouco merecente de ser vivida.
Millóns de horas extraordinarias, pagadas e sen pagar, que servirían para crear centos de miles de postos de traballo. Xornadas de traballo que non se reducen desde hai 40 anos. Unhas xubilacións cuns requisitos cada vez máis duros non só para ter dereito a elas, senón tamén cunha idade de xubilación máis tardía e uns sistemas de cálculo pensados só para reducir o seu importe. Mentres milleiros de xoves agardan por un posto de traballo, outros prolongan a súa vida laboral ata que non poden máis e pasan directamente do posto de traballo ás portas da morte. Por todo isto reclamamos traballar menos: menos horas, sen horas extraordinarias e cunha idade de xubilación máis temperá. Traballar menos, para traballar todas e todos.
Temos un salario mínimo de miseria, do que dependen millóns de traballadores e traballadoras, e este ano aínda non subiu. As diferencias salariais son enormes, sen ningunha equidade. Os salarios non cobren, en moitos casos, os gastos mínimos para ter unha vida digna de ser vivida. Os ricos son cada vez máis ricos e continúan enriquecéndose durante esta pandemia. É unha cuestión de xustiza que os traballadores e traballadoras poidan sufragar co seu salario os gastos de vivenda, alimentación, enerxía, abrigo, cultura e ocio sen estar afogados mes tras mes, día tras día. Por todo isto reclamamos un salario mínimo digno e suficiente, o peche dos abanos salariais e a repartición da riqueza equitativamente. En definitiva: estamos polo reparto da riqueza e do traballo.
Por iso non é suficiente a derrogación da reforma laboral de Rajoy. Esta reforma foi nefasta, pero é que é nefasta a xeneralidade da lexislación laboral: contratas, subcontratas e ETT; contratación temporal á carta; despedimentos libres a gusto do empresariado; accidentes de traballo disparados; subsidios de desemprego miserentos e todo tipo de falcatruadas consentidas legalmente por este sistema inicuo e inxusto en beneficio dunha minoría cobizosa e insaciable. Por isto reclamamos un sistema laboral xusto no que os traballadores e traballadoras, creadores da riqueza, teñan o recoñecemento que merecen e deixen de padecer esta vida cativa e ruín. Porque hai que desmontar toda a lexislación actual e non conformarse coa maquillaxe que poda supoñer unhas simples modificacións e derrogacións.
El Comité de Empresa de Extel en A Coruña convoca una concentración el viernes 16 de abril ante el SMAC. La empresa de telemarketing Extel, que recientemente ha sido adquirida por AbaiGroup intenta recortar los derechos adquiridos de las/os trabajadoras/es de su centro de A Coruña. A principios de año comunicó a la plantilla su intención de que las personas que tienen jornada irregular se vean obligadas a ‘devolver’ horas que hayan disfrutado en sus vacaciones, hecho que movilizó a las/os trabajadoras/es con el seguimiento masivo de una jornada de huelga. Desde el Comité de Empresa denunciamos que la nueva dirección de la empresa pretende que las/os trabajadoras/es recuperen horas de sus vacaciones, vulnerando de esta manera lo recogido en el convenio colectivo, que establece 32 días de vacaciones y que se han de respetar las jornadas máximas anuales que se vinieran disfrutando como condición más beneficiosa. La concentración tendrá lugar ante la sede del Servicio de Mediación, Arbitraje y Conciliación de A Coruña, coincidiendo con el acto de conciliación previo a la demanda ante el juzgado de lo social, que está situado en la travesía Victoria Fernández España, cruce con calle Hospital a las 11:30 horas del viernes 16 de abril.
