post

NIN PERMISO, NIN RETRIBUÍDO

Ante a decisión gobernamental de obrigar á práctica totalidade da clase obreira a un confinamento xeneralizado en situación dun suposto «permiso retribuído recuperable», a CGT de Galicia manifesta o seguinte:

  1. Denunciamos a falacia que supón denominar permiso retribuído a unha situación que, por un lado, é obrigatoria -non é, polo tanto, un permiso- e que, en segundo lugar, hai que recuperar -non é, polo tanto, retribuído-. Tratase, simplemente, dunha redistribución irregular da xornada laboral decidida unilateralmente polo goberno.
  2. Con esta decisión, québrase toda a lexislación laboral sobre xornada e descansos ao permitir que se estableza, na recuperación, unha xornada superior á lexislada ou á convida. Rexeitamos que isto se faga por decisión gobernamental unilateral e non polos mecanismos establecidos legalmente (fundamentalmente, a negociación colectiva).
  3. Deixar en mans da patronal a decisión final -en caso de falta de acordo- de cómo a empresa vai recuperar ditos días, suporá un novo recorte nos dereitos laborais, coñecendo o carácter cuasiescravista da patronal, sempre proclive a laminar calquera dereito sindical.
  4. Esta situación agravarase no caso de quen teña concedida a conciliación, que se verá obrigado a negociar novamente a súa situación e distribución de xornada. Hai que ter en conta que, en numerosas ocasións, tiveron que conseguila acudindo aos tribunais, polo que no será de estrañar que volvan a necesitar xudicializar a cuestión, perdendo meses antes de que los xuíces lles volvan dar a razón.
  5. Se esta situación durase só quince días, habería que recuperar unhas tres horas semanais ata fin de año. Se a situación se prolongase máis no tempo, la recuperación convertería a xornada do persoal afectado en algo intolerable propio de situacións de escravitude, por non falar da posible perda das vacacións no proceso.
  6. É intolerable a situación da Inspección de Traballo. Os seus medios son totalmente insuficientes en situación de normalidade e moito máis na actual, limitándose, cando actúa, a reconvir ou exhortar ao empresariado e a dicirlles aos traballadores e traballadoras que acudan aos tribunais. Non se pode esperar que as situacións de inxustiza sexan resoltas pola Inspección.

Novamente, el goberno actúa sen ter en conta a clase obreira e a realidade das relacións laborais reais existentes nos centros de traballo e na maioría das empresas: unha absoluta indefensión del persoal ante as decisións e abusos empresariais. Non se pode pedir que sexan os traballadores os que paguen a crise sanitaria e debe esixirse ás empresas que asuman as consecuencias da súa actividade ou, neste caso, da ausencia dela. Tampouco esquecemos a actitude colaboradora e vergoñenta de CCOO-UGT.

Soamente a organización e unión da clase obreira poderá facer fronte aos abusos da patronal e á complicidade gobernamental. Por isto o noso chamamento a non deixarse levar pola resignación, senón á loita contra toda inxustiza. Combatamos o COVID-19, pero tamén o virus capitalista; este si que está durando demasiado.

Comité Confederal de CGT Galicia.

 

post

A CGT de Galicia ante o coronavirus

O Secretariado Permanante da CGT de Galicia, ante a crise sanitaria provocada polo coronavirus COVID C-19, quere manifestar á clase obreira e ao conxunto da opinión pública o seguinte:

  1. As empresas teñen a obriga de velar polas condicións sanitarias nas que os seus cadros de persoal realizan as súas tarefas, independentemente das instrucións concretas que podan emanar dos poderes públicos. Para a CGT, a aplicación destas medidas non poden supoñer ningunha merma nos dereitos laborais e retributivos dos traballadores e traballadoras.
  2. Estanse detectando numerosas empresas (incluso públicas) nas que as medidas son insuficientes e mesmo inexistentes. Cuestións tan básicas como o establecemento da distancia de seguridade, ou a de extremar as medidas en centros de traballo onde xa se produciron casos de contaxio son inexistentes nalgunhas empresas de telemárquetin, de talleres de confección, empresas con producción en cadea ou en Correos. A CGT esixe o establecemento inmediato de medidas de protección.
  3. Nesta situación é absolutamente lexítima a aplicación, por parte da representación laboral, do artigo 21 da Lei de Prevención de Riscos Laborais, no que se establece a paralización da produción ao non cumprirse a recomendacións e esixencias en materia de saúde laboral establecidas polos gobernos central e da Xunta de Galicia.
  4. No caso de aplicacións de ERTES, a CGT valora positivamente o aprobado hoxe polo Consello de Ministros, no sentido de que teñan dereito a prestación incluso os que non teñan cotizado abondo e que non se consuman os períodos de desemprego, pero defende que se deben garantir as retribucións totais do persoal afectado, e non só a prestación por desemprego.
  5. A CGT rexeita que situacións eventuais que se poidan producir nas relacións laborais (por exemplo, o traballo no domicilio) se poidan consolidar como definitivas e, polo tanto, estas situacións deben rematar en canto finalice a crise sanitaria.
  6. Estanse detectando numerosas situacións de abusos por parte das empresas, que aproveitan a situación para forzar excedencias e vacacións aparentemente voluntarias, beneficiándose da situación de necesidade de moitos traballadores e traballadoras que teñen que permanecer nos seus domicilios por coidado de menores ou maiores ao seu cargo. A CGT denunciará ditos abusos, xa que considera que estas situacións deben ser obxecto de negociación colectiva, evitando pacto individual derivado da debilidade dos traballadores.
  7. A CGT de Galicia reclama que os traballadores e traballadoras do réxime de autónomos, que non teñan empregados, sexan exonerados da cotización mentres dure a crise sanitaria.

A CGT de Galicia fai un chamamento para que se denuncien fetos abusivos por parte das empresas e para que se faga fronte firmemente á inacción de estas. A saúde vainos nisto a todos e todas!

Secretariado Permanente da CGT de Galicia

 

post

Folga no ferrocarril

SUPRIMIDOS 34 TRENS DE MEDIA DISTANCIA EN GALIZA POLA FOLGA EN RENFE E ADIF O VENRES 20 DE DECEMBRO

O Venres 20 de Decembro CGT convocou folga en RENFE e ADIF en horario de 00:00 a 23:00 hs demandando un aumento do nivel de contratación nas empresas públicas ferroviarias, atendendo a falla de cadro de persoal existente que está a repercutir negativamente no servizo que RENFE e ADIF está obrigada a dar a cidadanía.

O motivo da folga, como dicíamos, é a falla de cadro de persoal, e que se visualiza nos distintos departamentos que interveñen na operativa diaria de traballo como os seguintes exemplos no ámbito de Galiza :

Os Servizos mínimos impostos polo Ministerio de Fomento cancelaron un total de 34 trens de Media Distancia en Galiza e 9 de Longa Distancia, ainda que só en determinados treitos, especialmente afectados os viaxeiros de Longa Distancia con destino Pontevedra e Vigo, xa que as composicións dos trens hoteis de Madrid dende Monforte a Vigo e o Intercity dende Ourense a Vigo non circularán por mor da folga.

CONDUCIÓN: Seguen sendo substituidos tresn por autobuses por falla de maquinistas. Onte Mercores 18, dous trens do percorrido Vigo-Valenà§a-Vigo foron susbstituidos por buses por falla de maquinistas, o que supón que 54 trens deixaran de circular no 2019 s seus viaxeir@s tiveran que facer o viaxe en bus por falla de persoal de conduciñon. No ano 2018 foron100 os trens en Galiza que foron reemplazados por buses por mor da falla de cadro de persoal.

MANTEMENTO DA INFRAESTRUTURA: ADIF presentou os Sindicatos un plan de peche de equipos de traballo que realiza o mantemento da infraestrutura, propoñendo a privatización do mantemento de vía e o aumento de contratación do persoal Técnico superior e de Estrutura directiva,  e sigue con procesos de privatización do mantemento dos novos equipos de seguridade en vía que se están a instalar nas infraestruturas viarias, como o ERTMS entre Vigo e Compostela,

INTERVENCIÓN: Ata Novembro de 2019 uns 4.100 trens de Media Distancia de Galiza circularon sen persoal de Intervención a bordo que atendera e informara as viaxeiras. Estamos a falar de trens con unha capacidade media de 180 prazas que só circularon co maquinista, perdendo a empresa una importante cantidade de cartos por non poder vender billetes dentro dos trens, ademais de non atender adecuadamente as incidencias que se produciron.

MANIOBRAS DE MATERIAL EN GUIXAR: Apartir do 1 de Xaneiro a totalidade das maniobras de material na terminal de Vigo Guixar, serán feitas pola empresa Logirail, xerando un total de 5 traballadores excedentes en ADIF que terán que ser reubicados en outras dependencias do administrador público. Esta situación está xerando un aumento dos gastos na terminal de contenedores, dado que o que antes facía un só traballador, como o repostaxe de gasoil, agora o ten que facer dous traballadores, atendendo a falla de habilitacións das empresas que se adxudicaron a privatización de este servizo.

VENDA DE BILLETES: Nas billeteiras de venda das estacións, son cada vez menos as xanelas abertas, recortando RENFE os horarios de venda anticipada en estacións como Compostela, Coruña, Vilagarcía, Pontevedra, Vigo-Guixar, etc., por non poder atender o fluxo de viaxeiros existentes, pola falla de cadro de persoal que imposibilita cubrir todas as quendas de traballo, o que produce longas colas que repercute na calidade do servizo prestado. A modo de exemplo RENFE deu orde de pechar a venda anticipada nas estacións de A Coruña e Pontevedra os fins de semá por non poder atendela por falla de traballador@s.

MANTEMENTO DE TRENS: O cadro de persoal de esta actividade de RENFE que é estratéxica pra o bo funcionamento e regularidade dos servizos ferroviarios, cada vez está mas minguado e a media de idade ronda os 52 anos, nunha actividade industrial como é a reparación de vehículos ferroviarios. Cada vez mais traballos son desviados a empresas privadas por non contar RENFE con persoal suficiente pra facer o traballo. Esta falla de mantemento estase a notar no aumento das incidencias nos equipos de climatización, avarías de locomotoras, redución de prestacións de confort e tracción, que provocan retrasos e supresión de trens.

ADMINISTRACIÓN E XESTIÓN: O persoal de oficinas ve como cada vez aumenta a Xefatura posta a dedo e mingua o persoal administrativo sen posibilidades de promoción, saturándose sobre maneira os postos de traballo.

Achegamos relación de trens de viaxeiros suprimidos por RENFE

Saude

 

post

Concentración ferroviarios en Compostela

A situación das principais empresas do Sector Ferroviario en España, RENFE e ADIF, segue sendo caótica; camiñando a pasos axigantados cara á precariedade, a externalización de todos os servizos e unha máis que deficiente prestación do servizo de transporte encomendado a estas empresas.

CGT como sindicato representativo con ampla implantación nestas dúas empresas leva anos denunciando a situación, promovendo mobilizacións e loitando para reverter a programación dexenerativa á que as distintas Direccións das empresas co guión implantado polo Ministerio de Fomento, están a levar a cabo.

Á falta de interventores e maquinistas que reiteradamente denunciamos desde esta organización en RENFE, súmase agora a desastrosa xestión do persoal en ADIF con constante falta de persoal para atender o servizo, lévanos á desaparición de postos de traballo en detrimento de a calidade e prestacións aos viaxeiros.

En Galicia, desde o pasado 19 de setembro, a Estación de Santiago de Compostela non hai traballadores de ADIF na quenda de noite. Os viaxeiros que chegan e saen desde esta estación, entre as 23 e as 7 horas, non atoparan nas súas instalacións persoal de ADIF que lles atenda ante calquera incidencia, aínda cando durante este horario realizan a súa chegada e saída trens de viaxeiros dos trens Alvia a Madrid así como de media distancia a Vigo, Coruña e Ourense. ADIF da o mesmo tratamento á estación con maior número de viaxeiros en Galicia que a calquera dos seus apeadeiros.

Esta situación tamén se produce tamén na terminal de mercadorías da Coruña recortando as actividades nesta estación na quenda de noite. Aínda que o ministerio de referencia faga constantemente declaracións da súa intención de potenciar o transporte de mercadorías por ferrocarril, a realidade é que recorta os servizos ás empresas que pretendan transportar as súas mercadorías por este medio.

CGT na súa constante acción de denuncia promove unha concentración de traballadores/as o día 4 ás 10 horas na estación de Santiago de Compostela, en protesta pola acción da empresa. Animamos ás asociacións sociais, plataformas en defensa do público e o ferrocarril, e ao resto da cidadanía a que se una a nosotr@s, pois o futuro do servizo de transporte por tren afecta de maneira directa a to@s.

Esta concentración vén enmarcada nun Plan de Acción global que desembocará nunha gran concentración fronte ao ministerio de Fomento o próximo día 17 e complementada con novas mobilizacións.

Loitamos por un ferrocarril público, social e sustentable, polo cesamento do proceso privatizador e externalizador que se está levando a cabo no sector, polo cumprimento das normativas laborais e os acordos que empresa e traballadores levaron a efecto.

  Galiza,  ao 3 de setembro de 2019.

 

post

Folga en Renfe

O VENRES 30 DE AGOSTO e o DOMINGO 1 de SETEMBRO, o persoal do Grupo RENFE está convidado a participar nos paros ferroviarios que de 12:00 a 16:00 hs e de 20:00 hs a 24:00 hs están convocados contra a falla de cadro de persoal, pola paralizacións das externalizacións e a mellora do
servizo público ferroviario.
Dende que CGT remitiu o pasado 5 de Agosto unha carta o Ministerio de Fomento, solicitando a súa intervención no conflito, NIN O MINISTERIO NIN A PROPIA EMPRESA DERON SEà‘AIS DE VIDA,
bloqueando calquera negociación que propiciara chegar a un acordo e evitar as folgas, nun claro exercicio de irresponsabilidade política e empresarial.
CGT está a loitar pra se aumente a un 108% a reposición de persoal en Renfe, que permita o rexuvenecemento do persoal, medida contemplada na Lei de Orzamentos Xerais do Estado e que nin RENFE nin Fomento quere cumprir, ademais da paralización das privatizacións e a mellora da conciliación da vida familiar e laboral, incluídas na Lei 6/2018 do pasado ano e que lonxe de negociarse eliminouse de facto pola imposición pola Dirección de RENFE.
A situación do cadro de persoal está a repercutir no servizo público que RENFE ten que ofertar a cidadanía e que en Galiza se concreta, como xa denunciamos en anteriores Notas de Prensa:
CONDUCIÓN: No ano 2018 mais de 100 trens en Galiza foron substituídos por autobuses por non ter maquinistas pra conducilos, ocasionando serios trastornos as viaxeiras.
INTERVENCIÓN: Mais de 5.200 trens de Media Distancia de Galiza circularon en 2018 sen persoal de Intervención a bordo que atendera e informara as viaxeiras. Estamos a falar de trens con unha capacidade
de 180 prazas que só circularon co maquinista, perdendo a empresa una importante cantidade de cartos por non poder vender billetes dentro dos trens, ademais de non atender adecuadamente as incidencias que se produciron. No primer semestre de 2019 circularon preto de 2480 trens de MD con só o maquinista a bordo.
VENDA DE BILLETES: Nas billeteiras de venda das estacións, son cada vez menos as xanelas abertas, recortando RENFE os horarios de venda anticipada en estacións como Compostela, Coruña, Vilagarcía, Pontevedra, Vigo-Guixar, etc., por non poder atender o fluxo de viaxeiros existentes, pola falta de cadro de persoal que imposibilita cubrir todas as quendas de traballo, o que produce longas ringleiras que repercute na calidade do servizo prestado.
MANTEMENTO DE TRENS: Cada vez mais traballos de mantemento dos vehículos de RENFE son desviados a empresas privadas por non contar RENFE con persoal suficiente pra facer o traballo. Esta falta de mantemento estase a notar no aumento das incidencias nos equipos de climatización, avarías de locomotoras, redución de prestacións de confort e tracción, que provocan retrasos e supresión de trens.
No mes de Agosto os trens Galiza-Barcelona e Galiza-Euzkadi sufriron retrasos e transbordos por incidencias nas súas locomotoras, por deficiente mantemento.
ADMINISTRACIÓN E XESTIÓN: O persoal de oficinas ve como cada vez aumenta a Xefatura posta a dedo e mingua o persoal administrativo sen posibilidades de promoción, saturándose sobre maneira os postos de traballo.
É principio e deber de calquera Sindicato defender, ata onde a razón esixe, os dereitos laborais dos seus representade@s; polo que CGT vai canalizar todo o enfado e a rabia d@s traballadores/ as e enfrontalos á tozudez da Dirección e o Ministerio que prefiren marchar de vacacións que negociar unha saída o conflito.
Con estes paros, CGT busca un aumento dunhas taxas de reposición de persoal que conduzan a mellorar os servizos que prestamos á cidadanía, garantindo a prestación duns servizos de calidade e garantes dun
ferrocarril social pra a maioría de cidadáns.
Galiza a 29 de Agosto de 2019

 

post

Folgas ferroviarias en Renfe Galicia

Unha vez que os Ministerios de Facenda e Fomento aproban taxas de reposición ridículas que non solucionan os problemas estruturais do Grupo Renfe e a empresa mantén unha actitude de intransixencia, @s traballador@s só quédanos un camiño, a mobilización.

É principio e deber de calquera Sindicato defender, ata onde a razón esixe, os dereitos laborais dos seus representade@s; polo que CGT vai canalizar todo o enfado e a rabia d@s traballadores/as e enfrontalos á tozudez da Dirección e o Ministerio convocando paros ao longo do período estival.

CGT convocou paros nas seguintes datas e horarios:

Día 31 de JULIO, de 12:00 a 16:00 horas e de 20:00 a 24:00.

Día 14 de AGOSTO, de 12:00 a 16:00 horas e de 20:00 a 24:00.

Día 30 de AGOSTO, de 12:00 a 16:00 horas e de 20:00 a 24:00.

Día 1 de SETEMBRO, de 12:00 a 16:00 horas e de 20:00 a 24:00.

Con estes paros, CGT busca un aumento dunhas taxas de reposición de plantilla que conduzan :

  • Mellora dos servizos que prestamos á cidadanía, atendendo a que cada día aumentan as incidencias nos servizos ferroviarios, como avarías do Aire Acondicionado en trens de Longa Distancia, retrasos por falla de vehículos ferroviarios ou falla de maquinistas, con trasnbordos a autobuses, etc.

Así mesmo aumentan os trens que circulan sen Interventor por falta de persoal. En 2018 circularon en Galiza 5.200 trens de Media Distancia sen persoal de comercial abordo, a maioría entre Coruña e Vigo e no primeiro semestre de 2019 xa circularon 2.480 mantendose a tendencia.

  • Cada día mais cargas de traballo se están desviando as empresas privadas, dende a venda de billetes (Guillarei, O Barco, A Rúa, Ribadavia, Sarria, O Carballiño) ata a reparación de trens na Base de Mantemento de Redondela, pasando pola venda de billetes en trens como na liña Ferrol-Ribadeo onde subcontrataron a Logirail para facer estes traballos propios de RENFE.

Serían moitos os exemplos que inciden nas extensas carencias producidas pola falta de cadro de persoal e as taxas de reposición máis que insuficientes, que non son capaces de manter e garantir a prestación duns servizos de calidade e garantes dun ferrocarril para a mayoría de cidadáns.

Derivado desta falta de persoal, chegouse á imposibilidade de cumprir o espírito do Real Decreto 6/2018 que é o aumento de emprego e a conciliación familiar polo que se tería que reducir a xornada laboral semanal a 37.5 h. porque de maneira unilateral, Renfe impuxo unha redución de xornada con 17 minutos diarios de reaxuste e dous días ao ano que máis do 80% do persoal non poderá gozar nas datas que sinalaron.

Sector Ferroviario da CGT de Galicia

 

8 DE MARZO, FOLGA XERAL FEMINISTA

A desigualdade e a discriminación son lacras que podemos observar en todos os ámbitos da vida, pero se manifestan no caso das mulleres dun xeito especialmente inicuo. A violencia machista, a relegación laboral, a xerarquización social que coloca a gran maioría das mulleres nun segundo plano con respecto aos homes son feitos incompatibles coa xustiza e a consecución dunha sociedade xusta e igualitaria. Deixar fóra á metade da poboación da aspiración a esta nova sociedade non só é repugnantemente inxusto, senón que fará imposible unha sociedade como a que queremos.

Esta situación de desigualdade e discriminación dáse tamén nas empresas e para combatela a arma que ten a clase obreira é a Folga Xeral. Por iso, e para enfrontar esta situación, a CGT convoca Folga Xeral de 24 horas o próximo 8 de marzo, Día Internacional da Muller Traballadora, en resposta solidaria ao chamamento feito polo o feminismo internacional.

Read More

 

O día 1 de decembro imos a Touro

Galiza está ferida por culpa dun sistema depredador que leva por diante todo o que atopa para encher os petos dos de sempre. Un sistema cruel ao que non lle importa facer dano se con iso consigue satisfacer a cobiza dos que máis teñen. Un sistema que conta coa submisión do poder político, cómplice necesario en toda esta desfeita. Os atentados ao noso país son constantes e veñen xa de lonxe, de moi lonxe, xa desde antes do desecamento da Lagoa de Antela ou da instalación da Celulosa na Ría de Pontevedra. As coiteladas á nosa terra foron, e son, unha constante, e aquí estamos para dicir basta.

Trouxeron unha minería destrutiva que contaminou terra, ríos e rías, e agora pretenden volver traer máis minas para acabar de destruír o que quede. As mesmas empresas que esnaquizan rexións enteiras de Canadá e EEUU coa extracción das Areas Bituminosas e co fracking, queren vir a Galicia a extraer todo o que queiran sen que a Xunta de Galicia teña intención de impedilo e co goberno central ollando para outro lado. Ben o saben aquí en Touro.

Construíron unha celulosa e unha fábrica de cloro na Ría de Pontevedra provocando grandes emisións de nitróxeno e óxido sulfúrico á atmosfera, e de fósforo, cobre, mercurio e zinc á ría e converténdose nunha das industrias máis contaminantes de Galicia, e como iso non abondou, encheron os montes de eucaliptos para satisfacer as súas demandas coa complicidade da Xunta de Galicia e a indiferenza do goberno central. E iso vai ser así moitos anos máis tras a prórroga da súa concesión. E nós dicimos que xa abonda.

Fixeron unha política forestal nefasta para o país que incide no abandono do rural e provoca terribles lumes forestais ano tras ano, moitos deles en parques naturais de gran valor como o Xurés, Invernadeiro ou o Caurel, por non falar dos recentes incendios en Mondariz ou os do ano pasado, que deixaron catro persoas mortas e innumerables danos materiais e ambientais. E para combater o lume, temos bombeiros forestais precarizados que tamén levan anos loitando polos seus dereitos mentres Feijoó fai fotos apagando lumes cunha mangueira. Lumes nunca máis!

Encheron de centrais eléctricas os nosos ríos, esnaquizaron cascadas e prexudicaron a salmóns, troitas e outros animais, puxeron centrais térmicas que encheron a nosa terra de choiva ácida e cóbrannos a electricidade a prezo de ouro, coma se os recursos foran seus, coma se o franquista Villar Mir fora o dono dos nosos ríos. E a pesar de todo isto nin sequera foron quen de dar unha solución á enerxía no peche de Alcoa. Estáfannos e dicimos que chove, pero xa chegou, non podemos permitilo, temos que paralos.

Todo isto é froito das políticas ao servizo do poder económico e de costas á xente, a nós. E se non nos mobilizamos firme e permanentemente, non imos poder darlle a volta a esta desfeita. Aquí, na loita desde abaixo, unitaria, constante e diversa, poderemos paralos. Por iso estamos aquí, para iso son as Marchas da Dignidade, para sumar forzas contra un inimigo que cada vez ten máis poder porque nós estámolo permitindo. Temos que loitar contra o inimigo común que nos está asoballando, que está desfacendo a nosa terra, os nosos dereitos e as nosas vidas. As Marchas seguiremos loitando para que isto non aconteza e berrando polo pan, traballo, teito e dignidade.