post

Asamblea de SUTSO de Pontevedra-CGT para XIX Congreso confederal

El Comité Local del Sindicato Único de Trabajadores ‘Solidaridad Obrera” (SUTSO) de Pontevedra de la CGT ha convocado una Asamblea general para el lunes 30 de mayo, a las 19,00h,  al objeto de adoptar acuerdos para el XIX Congreso Confederal que tendrá lugar en Zaragoza entre los días 9 y 12 de junio y nombrar los delegados que representarán a nuestro sindicato en el Congreso de CGT

Comité Local CGT-Pontevedra, 9 mayo 2022

 

post

Asemblea da CGT da Coruña

O próximo 23 de maio, ás 18:30 horas, a CGT da Coruña celebrará unha Asemblea Xeral para tomar acordos para o próximo Congreso Confederal que terá lugar en Zaragoza entre o 9 e o 12 do mes de xuño. Así mesmo, nomearanse os delegados e delegados que representarán á CGT da Coruña naquel congreso.

O Comité Local da CGT da Coruña

 

post

CGT Pontevedra: Homenaje a Ricardo Flores Magón en 100 aniversario de su asesinato

Organizada por la CGT de Pontevedra, este sábado, 7 de mayo a las 20:00h, en la Sala VerSus (c/ Gerardo Álvarez Limeses, nº 12), tendrá lugar la Charla-coloquio: “100 aniversario de la muerte de Ricardo Flores Magón. Actualidad de la lucha por la dignidad de la comunidad Eloxochitlan ‘Ricardo Flores Magón’ de Oaxaca (México)”, en la que actuará como ponente, Miguel Ángel Peralta Betanzos.

            Miguel Ángel Peralta Betanzos compartirá con los asistentes sobre su vida en la comunidad de Eloxochitlán ‘Ricardo Flores Magón’ y la lucha empeñada por la dignidad indígena frente al estado mexicano y sus gobiernos.

            Ricardo Flores Magón (Eloxochitlán, 1873 – Cárcel de Leavenworth, Kansas, 1922).  La extraordinaria personalidad del líder anarquista mexicano ha quedado en la memoria histórica como la de uno de los luchadores más íntegros y consecuentes con la causa de los trabajadores y campesinos. Su pensamiento, su lucha y su inteligencia inspiraron y protagonizaron muchas de las conquistas obreras y sociales logradas en México en aquél extraordinario periodo, entre otras, la jornada de ocho horas, el descanso dominical, el reparto de tierras a los campesinos y la dignidad y autonomía de las comunidades enfrentadas a las fuerzas militares, policiales y administrativas del Estado mexicano.

Tras el estallido en 1910 de la revolución, promovió la insurrección de Baja California, logrando tomar las ciudades de Mexicali y Tijuana e intentaron, sin éxito, fundar una república socialista-anarquista.

Convencido de que los gobiernos eran los culpables de la situación de opresión que padecía la clase obrera, continuó combatiendo a los gobernantes que se iban sucediendo tras la Revolución, traicionando uno tras otro los ideales revolucionarios que el pueblo y los magonistas si defendían.

En 1918 redactó un manifiesto dirigido a los anarquistas de todo el mundo, hecho por el que fue condenado a veinte años de prisión por las autoridades estadounidenses, adónde había tenido que exiliarse por la persecución del estado mexicano. Tras sufrir un régimen carcelario cruel y despiadado, casi ciego, fue asesinado en su celda, el 20 de noviembre de 1922, en la penitenciaría de Leavenworth (Kansas).

            La insurgencia anarquista de Ricardo Flores Magón … continúa.

CGT Pontevedra – Comité Local

 

post

Navantia Ferrol: todo o apoio á folga do metal

O días 5, 12, 18 e 19 deste mes está convocada folga no metal pola negociación do convenio provincial de sidero.

As reivindicacións centrais dos traballador@s son recuperar poder adquisitivo e cláusulas de revisión que garantan que non se perda máis, ampliar o dereito de subrogación, limitación das ETT, regulación do tóxico, penoso e perigoso…

Pola outra banda, a patronal mantén unha postura moi lesiva para os traballador@s: 6 anos de vixencia, sen cláusula de revisión salarial, aumento da xornada flexible…

Tras máis de dous anos (o convenio rematou o 31/12/2019), a patronal non só non cede, senón que aínda endurece máis a súa postura. Está claro que a case total ausencia de mobilizacións foi un erro.

Hai que dar unha resposta. Neste senso, esta folga é un paso moi importante porque a folga é unha ferramenta clave para que os traballador@s poidamos defender e conquistar dereitos.

Temos que mirar a exemplos marabillosos como a folga do metal de Cádiz e comprender a necesidade de estender a loita a outros traballador@s, á mocidade e ó pobo en xeral.

Esta estensión ten que comezar dentro das factorías de Navantia. O convenio da principal rematou o pasado 31 de decembro. Temos que unir forzas, temos que recuperar a unidade que houbo no pasado entre a principal e as compañías para loitar todos unidos en defensa duns intereses que son COMÚNS. Hoxe por ti e mañá por min, como sempre se dixo. Todos sairemos gañando.

A CGT dá total apoio a esta folga e, por tanto:

  • Chamamos a tódolos TRABALLADOR@S DA INDUSTRIA AUXILIAR a sumarse á folga e a participar activamente na mesma (piquetes, asembleas, mobilizacións…).
  • Chamamos a tódolos TRABALLADOR@S DA PRINCIPAL a apoiar ós compañeiros da Industria Auxiliar e a respectar os seus piquetes. A CGT propuxo na permanente do comité de empresa de Navantia-Ferrol celebrar mañá unha ASEMBLEA XERAL para decidir sobre a participación dos traballador@s da principal nas mobilizacións que haxa os días de folga. A decisión da permanente foi esperar a que por parte das federacións convocantes da folga haxa unha petición neste sentido.

UNHA SOA CLASE, UNHA SOA LOITA!

POLA UNIDADE D@S TRABALLADOR@S!

Sección Sindical Unitaria da CGT en Navantia – Ferrol

 

post

Crónica do Primeiro de Maio na Coruña

Unha manifestación de máis de duascentas persoas, convocadas pola CUT, a CGT e o SE (Sindicato da Elevación), percorreu esta mañá as rúas da Coruña en reafirmación de pertenza á clase obreira e en reivindicación da xustiza social co lema «Os dereitos conquístanse loitando».

A manifestación percorreu as rúas da Coruña entre a praza de Pontevedra e o Campo da leña, onde se leu o manifesto. Coreáronse consignas habituais, sendo unha das maiormente seguidas «Nin pacto de rendas nin reforma laboral, a clase obreira contra o capital».

Manifesto Unitario

Nin nos farán crer, nin nos farán calar

O que se prometía como a solución aos problemas da clase traballadora non supuxo máis que un novo e enorme fracaso; a nova reforma supón a definitiva lexitimación e consagración, por parte do autoproclamado goberno máis progresista da historia, daqueles aspectos máis lesivos que xa se avanzaron nas reformas laborais de 2010 (goberno Zapatero) e de 2012 (goberno Rajoy).

Entre outras cuestións, mantéñense os mecanismos que facilitaban os despedimentos (non se recuperan indemnizacións nin os salarios de tramitación), quedan as razóns intanxibles das previsións económicas (perdas previstas ou futuras) para poder levar a cabo despedimentos colectivos, ou a non intervención da autoridade laboral nos ERE.

Dos convenios de empresa, unicamente garántese a igualdade salarial, pero non o demais. E en materia de subcontratación, vai haber que loitala nos xulgados sen dúbida, xa que non se dá unha solución clara a quen realiza igual traballo pero non reciben igual salario.

Mentres tanto, o custo da vida segue encarecéndose a toda velocidade, sen que as rendas da clase traballadora crezan ao mesmo ritmo. Nuns casos, coa complicidade activa dos sindicatos maioritarios. Noutros, por culpa dunha estudada pasividade por parte de quen goberna. Bens de primeira necesidade alcanzan o seu prezo récord un mes tras outro. Nin os salarios nin as rendas básicas teñen unha actualización que se equipare ao encarecemento do custo da vida. En todas as frontes podemos observar o mesmo: pensións que non se revalorizan, convenios que quedan conxelados…

Agora, ademais, cando apenas empezamos a pagar as consecuencias da crise do Covid 19, avecíñanse as da guerra de Ucraína. O sistema capitalista xa puxo a funcionar a súa maquinaria para que de novo sexamos as traballadoras e traballadores quen asuma os sacrificios e vano a facer como sempre, coa complicidade dos sindicatos maioritarios, que sen dúbida vannos vender unha vez máis, como xa o fixeron anteriormente, co mal chamado Pacto de Rendas.

A estas organizacións que estamos aquí neste Primeiro de Maio nin as farán crer nin as farán calar, por máis operacións propagandísticas que leven a cabo quen prometía asaltar os ceos. As conquistas sociais conséguense na rúa e non nas urnas. As verdadeiras conquistas sociais, as que supoñen unha verdadeira transformación, xamais xurdiron dun pacto entre oligarquías e elites por moi modernas que aparenten ser.

Por iso, declaramos aquí e agora, Primeiro de Maio, que nos van ter fronte eles e os seus plans de asoballamento da clase obreira; declaramos que, se outros van ser compracentes co capital e os seus axentes instalados no poder, nós estaremos dispostos e dispostas á loita, porque a clase obreira é a xeradora da riqueza social e non se conforma coas migallas.

Pola xustiza social

Viva a clase obreira

Viva o Primeiro de Maio

A Coruña, Primeiro de maio de 2022

Comité Local da CGT da Coruña